O Τιμολέων Διαμαντής είναι ο Έλληνας Masterchef με καταγωγή από το Βόλο. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία και ξεκίνησε να ασχολείται με την μαγειρική εντελώς τυχαία. Τελείωσε τη σχολή και αμέσως εργάστηκε για ένα διάστημα στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας και εν συνεχεία εργάστηκε σε εστιατόρια του Βόλου. Στο Μasterchef μάγεψε τους κριτές από την πρώτη κιόλας στιγμή και κατάφερε μέχρι τέλος με την αφοσίωση και το πείσμα του να βγει νικητής. Στο τεύχος μας αυτό έχουμε τη χαρά να συναντηθούμε μαζί του, να τον γνωρίσουμε και  να μας απαντήσει σε κάποιες ερωτήσεις.

Συνέντευξη: Γεωργία Αγγελοπούλου

Πόσα χρόνια ασχολείσαι με τη μαγειρική και πως προέκυψε η αγάπη γι’ αυτή;

Ασχολούμαι 7 χρόνια, συγκεκριμένα η πρώτη μου μέρα στη σχολή ήταν  στις 10 Οκτωβρίου το 2011. Από μικρός  δεν είχα καλή σχέση με τη μαγειρική, σιχαινόμουν  τα περισσότερα φαγητά, δεν μου άρεσε να τα τρώω κρύα, δεν είχα ιδιαίτερη αγάπη στα όσπρια όπως όλα τα παιδιά. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε εντελώς τυχαία αφού τελείωσα την προηγούμενή μου δουλειά και έκατσα ένα χρόνο άνεργος .

 

Πώς αποφάσισες να δηλώσεις συμμετοχή στο Masterchef;

Είχα δηλώσει και στο προηγούμενο, με είχαν πάρει τηλέφωνο για την audition αλλά δεν πήγα  γιατί προτίμησα να φύγω στο εξωτερικό να δουλέψω. Μετά το μετάνιωσα και ευτυχώς όταν ήρθε η επόμενη σεζόν έκανα την αίτηση από το εξωτερικό και με επέλεξαν ξανά. Είχα την επιλογή να πάω στο Παρίσι ή στο Masterchef και τελικά μου βγήκε σε καλό το ότι έκατσα εδώ.

 

Περίμενες ότι θα κερδίσεις; Τι πιστεύεις ήταν αυτό που σε έκανε ξεχωριστό στο διαγωνισμό;

Ήξερα πως έχω τις δυνατότητες να κερδίσω, το πίστευα πάρα πολύ και αυτός ήταν ο λόγος που πήγα. Είμαι τελειομανής. Πριν μπω στο διαγωνισμό έκανα πολλές ενέργειες, δηλαδή πήρα πράγματα, υλικά, σκεύη, δοκίμασα πολλές γεύσεις. Αυτό που πιστεύω ότι με ξεχώρισε ήταν η αφοσίωση, το πείσμα και το ήθος που είχα. Δεν έβαζα τίποτα άλλο πάνω από αυτό, πρώτα η υγεία μου και μετά η επίδοσή μου. Δεν έδινα σημασία σε άλλα που γινόντουσαν μέσα στο σπίτι, σίγουρα με ενοχλούσαν κάποια πράγματα, υπήρχαν άλλα που με αποσπούσαν από το στόχο αλλά η επιμονή και η υπομονή μου ήταν αυτά που με ξεχώρισαν.

 

Η μαγειρική είναι τέχνη. Ωστόσο, αρκεί μόνο το ταλέντο;

Το ταλέντο φτάνει στο 30% ενός ανθρώπου, το θέμα είναι να δουλέψεις. Ένας ταλαντούχος δουλεύει στο 30% και όχι στο 100% επειδή επαναπαύεται , βλέπει ότι είναι καλύτερος από άλλους. Εγώ θεωρώ ότι δεν ήμουν τόσος ταλαντούχος αλλά εθισμένος στη μαγειρική και το Masterchef. Σίγουρα δεν αρκεί μόνο το ταλέντο για να πετύχεις θέλει πολλές θυσίες.

 

Πριν μπεις στο Masterchef ήσουν τόσο εθισμένος με τη μαγειρική;

Πέρασα πολλά στάδια. Τις πρώτες χρονιές ήμουν εθισμένος με τα αστέρια Michelin από εκεί και έπειτα, ήμουν εθισμένος αλλά με τον δικό μου τρόπο. Ο κάθε άνθρωπος εθίζεται διαφορετικά, άλλος εθίζεται με τα ψάρια, άλλος με τα κρέατα, άλλος με τα βότανα. Πολλά διαφορετικά τα μονοπάτια που μπορείς να διαλέξεις. Η μαγειρική όπως λέω εγώ είναι ένα «γλυκό διεγερτικό»!

 

Πώς είναι η καθημερινότητά σου μετά το παιχνίδι;

Εγώ παραμένω ίδιος, δεν άλλαξε κάτι. Είμαι το ίδιο παιδί που ήμουν πριν, προσέχω λίγο περισσότερο στο πώς παρουσιάζομαι έξω στον κόσμο, πώς μιλάω και τι ανεβάζω στα social media γιατί κατευθείαν σε περιμένουν στη γωνία για να αρπάξουν κάτι. Τις πρώτες μέρες ειδικά ήταν πολύ έντονες οι αντιδράσεις του κόσμου. Με αγκάλιαζαν πολύ γιατί είχαν την εντύπωση ότι με ξέρουν, ότι είμαστε φίλοι επειδή κάθε βράδυ ήμουν μέσα στο σπίτι τους. Τώρα που έχει περάσει ένα κάποιο διάστημα, προσπαθώ να βρω κάποια πατήματα και να πάρω την καταλληλότερη απόφαση που θα με ευχαριστεί κυρίως και όχι ότι θέλει ο κόσμος να δει από εμένα. Δεν βιάζομαι καθόλου. Τον πρώτο καιρό μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ ότι πρέπει να κάνω πράγματα αλλά τελικά αυτό που κατάλαβα είναι ότι το σημαντικό είναι  που θέλω να φτάσω σε 5 χρόνια. Οπότε το ότι δεν έκανα κατευθείαν τηλεόραση ή ότι δεν με πήραν κάπου δεν με πείραξε, το προσπέρασα.

 

Σκέφτεσαι να μείνεις μόνιμα στην Αθήνα για να ακολουθήσεις το ταλέντο σου;

Κανονικά ο χώρος μου είναι στην Αθήνα λόγω της τηλεόρασης και  της αναγνωρισιμότητας καθώς εκεί οι ευκαιρίες είναι πιο πολλές. Απλά θέλω να ασχοληθώ με το Βόλο και τα τοπικά προϊόντα που έχει, τις τοπικές επιχειρήσεις,  τα εργοστάσια που έχει και δεν με έχουν πλησιάσει ακόμα, νομίζω πρέπει κάποια στιγμή να γίνει και αυτό! Θέλω να ασχοληθώ με όλα αυτά που βγάζει ο τόπος μου και αργότερα να τα συνδυάσω και τα δυο αν και ξέρω ότι δεν είναι εύκολο. Εγώ θέλω πολύ να στηρίξω τον τόπο μου, ο τόπος μου δεν με στηρίζει. Τώρα βέβαια γίνονται κάποιες ενέργειες και θα δούμε τι θα γίνει.

Εδώ στο Βόλο που μπορούμε να απολαύσουμε τα πιάτα σου;

Αυτό είναι το παράπονο που έχουν όλοι. Υπάρχουν σίγουρα πολλά μαγαζιά που θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έγινε προσπάθεια από κάποιον επιχειρηματία για να κάνουμε έστω κάποιο event  και εφόσον δεν έγινε τότε δεν νομίζω να γίνει τώρα. Είναι λίγο περίεργο όλο αυτό που έγινε γιατί με πλησίασαν από άλλες πόλεις για να κάνουμε πράγματα μαζί και από εδώ δεν με πλησίασε κανένας. Το σκέφτονται όλοι πολύ διαφορετικά .

 

Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;

Τα κεφτεδάκια με σάλτσα της μαμάς μου. Δεν πρόκειται ποτέ να τα κάνω ίδια.

 

Τώρα για τις γιορτές τι μας προτείνεις για το γιορτινό τραπέζι;

Θα σου πω τι κάνουμε εμείς στο σπίτι μου κάθε χρόνο τέτοια μέρα. Καταρχήν, κάνουμε ένα ρολό κιμά γεμιστό με αλλαντικά και αυγά και  ένα χοιρινό με πορτοκάλι. Η γαλοπούλα εμένα δεν μου αρέσει, μου φαίνεται λίγο ξενόφερτη.  Θα πρότεινα ένα μοσχαρίσιο σιδηρόδρομο που σιγοψήνεται στο φούρνο για ώρες με ένα πουρέ σελινόριζας  και για γλυκό ένας χριστουγεννιάτικος κορμός σοκολάτας με φρούτα του δάσους που είναι το αγαπημένο μου για αυτές τις μέρες.