Δύο πράγματα αναζητά ο Έλληνας τηλεθεατής από τα ριάλιτι. Το πρώτο είναι η γέννηση ενός νέου λαϊκού ήρωα, ενός λαϊκού ειδώλου καλύτερα, και το δεύτερο να ταυτιστεί με χαρακτήρες και συμπεριφορές των πρωταγωνιστών μέσα από ωραίες εικόνες και ενδιαφέρουσα δράση.
Στο πρώτο «Survivor» προσφέρθηκαν όλα απλόχερα. Ο Ντάνος ακόμη και σήμερα συνιστά τον νικητή των νικητών, τον παίκτη στο όνομα του οποίου πίνουν ακόμη νερό οι διψασμένοι για θέαμα τηλεθεατές και ο Survivor τον οποίο όλοι επιθυμούν να επιστρέψει με αμέτρητες επικλήσεις μέσω Twitter προκειμένου να ξορκίσει τη βαρεμάρα και την απουσία ισχυρού τηλεοπτικού προτύπου. Αλλά και εκτός Ντάνου, σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες του πρώτου Survivor, από τον Χανταμπάκη ως τον Μπο και από την Ευριδίκη ως την Κολιδά άφησαν το στίγμα τους και συνεχίζουν ακόμη να εξαργυρώνουν φήμη και δημοσιότητα.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε στη δεύτερη εκδοχή του ριάλιτι επιβίωσης, όταν στις ακτές του Αγίου Δομίνικου η κατάσταση έδειχνε τόσο βαρετή και αδιάφορη που χρειάστηκε μία Queen Dina να προκαλέσει αμμοθύελλες προκειμένου να εξάψει το τηλεοπτικό ενδιαφέρον. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, την εξής μία Κατερίνα Δαλάκα, οι υπόλοιποι χάθηκαν στο πέρασμα του τηλεοπτικού χρόνου λίγο πιο σύντομα απ’ όσο φαντάζονταν και απ’ όσο πραγματικά θα ήθελαν. Το ριάλιτι ούτε καν πλησίασε την τηλεθέαση του πρώτου και το τηλεοπτικό κοινό υποψιασμένο και πλήρως εξοικειωμένο με τα τερτίπια της καλοστημένης τηλεοπτικής ίντριγκας δεν άφησε περιθώρια για αιφνιδιασμό εκ προμελέτης από την πλευρά της τούρκικης παραγωγής.
Και κάπως έτσι η δεύτερη εκδοχή «πέρασε και δεν ακούμπησε» και ο πολυμήχανος Ατζούν αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο. Ένα Survivor μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Μακριά από τις δύο χώρες, στο ουδέτερο έδαφος της Δομινικανής Δημοκρατίας και με δύο ομάδες τις οποίες απαρτίζουν γυμναστές και πρωταθλητές. Παρά τις προειδοποιήσεις των ψυχραιμότερων για αποφυγή μιας τέτοιας ιδέας σε περίοδο όπου οι σχέσεις με την Τουρκία βρίσκονται σε φάση αυξημένης έντασης, με καθημερινές προκλήσεις και ακραίες δηλώσεις από κυβερνητικά και μη στελέχη της γειτονικής χώρας, ο τούρκος παραγωγός το είπε και το έκανε ανενόχλητος.
Σε μία περίοδο όπου ο ακραίος εθνικισμός μόνο κακό μπορεί να κάνει, ο μαυροντυμένος Ατζούν έφτασε στο στόχο του. Φρόντισε και να σκηνοθετήσει τον ενθουσιασμό του την ώρα που οι δύο ομάδες έφταναν με ιστιοπλοϊκά στην παραλία – πλατό, κι εκείνος με τον Σάκη Τανιμανίδη έσχιζαν τα νερά με το πράσινο ταχύπλοό του, σήμα κατατεθέν του lifestyle Ιλιτζαλί.
Μουσική υπόκρουση, εντυπωσιακά πλάνα, συνθήματα, καλογυμνασμένα σώματα, εξωτικές παραλίες και ένα ριάλιτι παρωδία, στο οποίο συνεννοούνται σε τρεις γλώσσες: ελληνικά, τούρκικα και αγγλικά. Ενίοτε και σε άλλες αυτοσχέδιες γλώσσες όπου τα «μαργαριτάρια» εκσφενδονίζονται με ταχύτητα μεγαλύτερη κι από αυτή του ταχύπλοου του Τούρκου: κακά ελληνικά, κακοποιημένα αγγλικά και ένα συνονθύλευμα ελάχιστων τούρκικων λέξεων… Υπότιτλοι, μάλλον απαραίτητοι για όλο το επεισόδιο και με τραγικά ορθογραφικά λάθη, συνθήματα που επαναλαμβάνονται και καταντούν ενοχλητικά και μία μεγάλη παρεξήγηση. Κάποιος είπε στους έλληνες παίκτες ότι ως έθνος αποφασίσαμε να τους στείλουμε στον Αγιο Δομίνικο προκειμένου να υπερασπιστούν την εθνική τιμή και τα πάτρια εδάφη. Μνήσθητί μου, Κύριε. Δώδεκα άνθρωποι που άφησαν δουλειές και οικογένειες για να ζήσουν μία τηλεοπτική εμπειρία, με γεια τους και χαρά τους, νιώθουν ότι εκπροσωπούν ένα έθνος. Αν αυτό δεν είναι πλάνη, αν αυτό δεν είναι τηλεοπτική αλλοτρίωση, τότε τι είναι;
Η πρεμιέρα του ριάλιτι ήταν ακριβώς αυτό που περίμενε ο καλά ενημερωμένος και έμπειρος τηλεθεατής. Αθλητικοί τύποι, καμία διάθεση ελληνοτουρκικής φιλίας, απουσία πλοκής και ενδιαφέροντος. Ένα μικρό πεδίο δράσης με φόντο τους φοίνικες, με τους γνώριμους αυτοσχέδιους στίβους μάχης, με μεγάλα λόγια ακατάλληλα για τηλεοπτικό σόου, και παντελή απουσία χιούμορ και ψυχαγωγίας.
Ακόμη και η μουσική επένδυση φέτος βασίζεται σε πιο «σκληρές επιλογές» που μάλλον ταιριάζουν σε πολεμικές περιπέτειες και λιγότερο σε ριάλιτι γιαλαντζί. Βαρετό καθώς δεν υπάρχει κανένα ζητούμενο εκτός από την επικράτηση στα αγωνίσματα, ενώ επιπλέον ο χαρακτήρας στο κάστινγκ μάλλον δε μέτρησε καθώς η μεζούρα πρέπει να βγήκε μόνο για τις διαστάσεις των μούσκουλων.
Το Twitter πήρε φωτιά από το πρώτο κιόλας βράδυ. Εκτός από το αίτημα για επιστροφή Ντάνου στην τηλεοπτική πραγματικότητα υπήρχε και μία αίσθηση που θύμιζε βεβαιότητα: πως δύσκολα σε ένα παιχνίδι όπου ο Τούρκος παρουσιαστής είναι και ο παραγωγός θα είναι αντικειμενικά τα δεδομένα για τις δύο ομάδες. Καχυποψία και βαρεμάρα από τους χρήστες οι οποίοι προσπαθούσαν να εφεύρουν κάποια έξυπνη ατάκα μπας και «σκάσει λίγο το χειλάκι». Από τις κορυφαίες φυσικά: «Ας τα φτιάξει ο Πελεκάνος με την ιδιοκτήτρια μπουτίκ στη Μύκονο για να τον φωνάζουν ο Πελεκάνος της Μυκόνου».
Αξίζει να σημειωθεί πως τα λόγια του προαναφερθέντος, τα οποία συζητήθηκαν και είχαν μεγάλη αναπαραγωγή με το «καλημέρα» της πρεμιέρας ήταν: «Εκπροσωπώ ένα ολόκληρο νησί. Όποιος Κύπριος και να ήταν στη θέση μου θα πάλευε. Είναι ιδιαίτερο για μας γιατί μεγαλώσαμε αλλιώς. Μεγαλώσαμε να βλέπουμε την τουρκική σημαία στον Πενταδάκτυλο, με το “Δεν ξεχνώ” στα τετράδιά μας, να πηγαίνουμε στρατό για δύο χρόνια και να βλέπουμε την πράσινη γραμμή. Άρα για μας είναι διαφορετικό».
Παίζουμε πόλεμο; Όχι, αλλάζουμε κανάλι.
Το γλέντι άρχισε στο δεύτερο επεισόδιο και φάνηκε από νωρίς και από τα όσα είπε η Αφροδίτη: «Μια Τουρκάλα μας κοιτούσε ειρωνικά και γελούσε. Αυτή θα είναι το επόμενό μου γεύμα». Η Νάντια το τερμάτισε και ήταν αυτή που έκανε το «Your face sounds familiar» να μοιάζει με επιλογή – όαση: «Είμαστε πιο δυνατές και το ξέρουμε, πλέον. Σήμερα το αποδείξαμε, αν μη τι άλλο ότι δεν πιάνουν μία, μαλ…α μπροστά μας, είναι ανύπαρκτες. Όπως το λέω, σαν δύναμη είναι κουρ…δες, ξεκάθαρα».
Η τηλεθέαση της πρεμιέρας δεν ήταν αυτή που θα περίμενε ούτε το κανάλι και σίγουρα ούτε και ο Τούρκος: 30% στο 18 – 54. Δίχως ισχυρό ανταγωνισμό και με αρωγό την περιέργεια της πρώτης φοράς. Δεδομένα που ήδη εξατμίστηκαν. Και γι αυτό άρχισαν να εξατμίζονται και τα νούμερα. Τη δεύτερη μέρα το ριάλιτι του Ατζούν ηττήθηκε από το σόου μεταμορφώσεων του ΑΝΤ1. Απόψε, Δευτέρα, θα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Οσο οι Ελληνες και οι Τούρκοι παίκτες θα νιώθουν «ετοιμοπόλεμοι» στην τοποθεσία «Δομινικανή Δημοκρατία», οι έλληνες τηλεθεατές θα αφήνονται στην αυθεντική, ωραία και ήρεμη ελληνική μυθοπλασία του prime time, στις υπέροχες ξένες σειρές του Netflix γυρίζοντας την πλάτη και σίγουρα το κανάλι σε ιαχές που παραπέμπουν σε ένα παρωχημένο «παίζουμε πόλεμο;» και χάνονται στα λασπόνερα από τις αυτοσχέδιες γούρνες made by Acun.
Υ.Γ. να κάνουμε και μία πρόβλεψη; Θέμα χρόνου η παρέμβαση του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου.
protothema.gr