ΒΙΒΛΙΟ, ΠΑΙΔΙ

Τα φανταστικά μου ταξίδια

Καλοκαίρι μύρισε κι ενώ όλοι ετοιμάζετε τις διακοπές σας σε μέρη ονειρικά, εγώ βούτηξα στα φανταστικά ταξίδια μιας φίλης, της μικρής Νεφέλης. Η Νεφέλη είναι τόσο μακριά από το χαρακτήρα μου κι από τον τρόπο που διαχειριζόμουν τον εαυτό μου ως μικρό παιδί, μα μοιάζει ωστόσο στο μεγάλο μου αγόρι. Μάλιστα πιστεύω ότι ο συγγραφέας Βασίλης Κουτσιαρής το έγραψε τούτο το βιβλίο για εκείνον, για την οικογένειά μας, για τη δασκάλα μας.

Ένα κορίτσι που πάντα προσπαθεί, που πάντα προετοιμάζεται αλλά ποτέ δεν καταφέρνει να φτάσει στο «επιθυμητό» αποτέλεσμα, σας περιμένει να ταξιδέψετε στις περιπέτειες της, που είναι ντυμένες με σμπαράλιασμα ηθικού και δειλία.

Πόσες φορές μάθατε το ποίημα νεράκι για τη σχολική γιορτή με το παιδί σας, μα εκείνο, σαν έφτασε στο μικρόφωνο δεν κατάφερε να βγάλει ούτε ένα φώνημα; Πόσες ώρες πέρασαν διαβάζοντας μαζί του, για το αυριανό διαγώνισμα κι ενώ έμαθε μέχρι και το κόμμα που υπάρχει στο βιβλίο, ο βαθμός του έγινε απλά μια υπογραφή ή ένα τεράστιο ερωτηματικό; Μήπως έχετε πάει να πάρετε βαθμούς και η δασκάλα παραπονιέται ότι είναι αδιάβαστο, ενώ σε εσάς λέει τα πάντα χαρτί και καλαμάρι; Έχετε δει το παιδί σας να είναι ικανό να παίζει ποδόσφαιρο σαν τον Ζαγοράκη, αλλά στο σχολείο σκοντάφτει και πέφτει με το που εμφανίζεται η μπάλα; Τότε πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε «Τα φανταστικά μου ταξίδια» από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

Η Νεφέλη είναι από εκείνα τα ντροπαλά παιδιά που χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους και πνίγονται σε μια κουταλιά νερό, όταν κάποιος τους απευθύνει απλά και μόνο το λόγο. Ο συγγραφέας προσφέρει στις γραμμές του βιβλίου ένα χέρι βοηθείας στο μικρό ντροπαλό κορίτσι μέσα από την ενθάρρυνση των  γονιών της, την πίστη των φίλων της, την διακριτική υπομονή της δασκάλας της και την αγάπη όλων αυτών μαζί.

Η οικογένειά της, δεν της κουνά το δάχτυλο που δεν είπε μάθημα, που δεν έγραψε καλά, που χάθηκε την στιγμή που η δασκάλα της μιλούσε, αντίθετα της προσφέρουν μια ζεστή αγκαλιά δίνοντάς της, την ελπίδα πως αν συνεχίζει να προσπαθεί θα τα καταφέρει. Από την άλλη η δασκάλα περιμένει, την ενισχύει, την προτρέπει να προσπαθήσει, έστω κι αν αυτό που θα πει είναι λάθος. Αλήθεια πόσοι παιδαγωγοί ενισχύουν και βοηθούν το παιδί; Συνήθως βλέπουμε επικριτικούς εκπαιδευτικούς που ταμπελοποιούν μαθητές λέγοντας πως ήρθαν απροετοίμαστοι, δεν προσέχουν, ταξιδεύει ο νους, δεν προσπαθούν. Μα και οι φίλοι πόσο σημαντικό είναι να μας στηρίζουν στα δειλά μας βήματα; Φυσικά πάντα θα υπάρχει ένας συμμαθητής που θα ζορίσει το δειλό παιδί, αλλά αν έχει φίλους βράχους τι να φοβηθεί;

Το ταξίδια της Νεφέλης παίρνουν σάρκα κι οστά από την εκπληκτική γεμάτη λεπτομέρειες εικονογράφηση της Λίλας Καλογέρη. Η εικονογράφος με την πινελιά της καταφέρνει και σε  βουτά μέσα στην ιστορία δίνοντάς σου την αίσθηση ότι συμπρωταγωνιστείς δίπλα στην τολμηρή πια  ηρωίδα της διπλανής τάξης.

Καλά ξεφυλλίσματα…

Γράφει η εκπαιδευτικός Γεωργία Παράσχου

Previous ArticleNext Article