To «εκδοτικό φαινόμενο» Λένα Μαντά το γνωρίζει όλη η Ελλάδα. Η συγγραφέας που έχει πουλήσει 1 εκατομμύριο βιβλία και έχει φανατικό κοινό. Τα βιβλία της γίνονται ανάρπαστα με την έκδοση τους και όπως πολύ σωστά λέγεται: Η επιτυχία δεν κρίνεται, αλλά αναλύεται.
Το βιογραφικό της είναι πλούσιο:
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1964 και σε ηλικία 5 ετών μετακόμισε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Οι γονείς της χώρισαν και η Λένα Μαντά έμεινε με τη μητέρα της στους Αμπελόκηπους. Σε ηλικία 9 ετών έγραψε το πρώτο της παραμύθι. Συνέχισε με μικρά διηγήματα και αισθηματικές νουβέλες. Σε ηλικία 19 ετών γνώρισε τον σημερινό σύζυγό της, τον Γεώργιο Μαντά, επιχειρηματία. Στα 21 της χρόνια παντρεύτηκε και μετακόμισε στο Καπανδρίτι όπου ζει μέχρι και σήμερα και έχει δυο παιδιά.
Σπούδασε νηπιαγωγός αλλά δεν εργάστηκε στον συγκεκριμένο τομέα. Ασχολήθηκε με τα καλλιτεχνικά και τη δημοσιογραφία. Είχε δικό της θίασο κουκλοθεάτρου που ανέβαζε έργα γραμμένα από την ίδια και δικές της διασκευές λαϊκών παραμυθιών. Δημοσίευσε άρθρα σε τοπικές εφημερίδες. Ήταν διευθύντρια προγράμματος σε ραδιοφωνικό σταθμό, στον οποίο έκανε καθημερινά μια ενημερωτική εκπομπή και επιμελήθηκε τα διαφημιστικά σποτ.
Βραβεύτηκε “Συγγραφέας της Χρονιάς 2009” από το περιοδικό “Life & Style”. Το βιβλίο της “Θεανώ, η λύκαινα της πόλης”, έχει μεταφραστεί και στα τουρκικά, ενώ τα βιβλία της “Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι” και “Έρωτας σαν βροχή” κυκλοφορούν στα αλβανικά. Τέλος, μεταφράζεται και θα κυκλοφορήσει στην Κίνα το βιβλίο της “Βαλς με δώδεκα Θεούς”, που επίσης έγινε τηλεοπτική σειρά στην Κύπρο και στην Ελλάδα.
Η Λένα Μαντά μιλάει στη Θεσσαλική Press για το νέο της βιβλίο, την επιτυχία και για το πώς νιώθει όταν συγγράφει ένα βιβλίο.
Αν και νηπιαγωγός πώς και δεν ακολουθήσατε το συγγραφικό μονοπάτι των παραμυθιών;
Νηπιαγωγός έγινα, όχι γιατί το επέλεξα εγώ. Η μητέρα μου αποφάσισε πριν από μένα για μένα, όπως συμβαίνει συχνά με τους γονείς, δυστυχώς. Ανακάλυψα πολύ νωρίς πως δεν είχα το ταλέντο για μια τέτοια δουλειά, ούτε έχω το ταλέντο να γράψω παραμύθια. Η φαντασία μου, δουλεύει προς μια… συγκεκριμένη κατεύθυνση!
Πόση σημαντική είναι η σχέση σας με τις αναγνώστριες σας;
Ουσιώδης! Γι’ αυτό και διατηρώ τέσσερα προφίλ στο fb μαζί με μια επίσημη σελίδα, καθώς και Instagram . Τα χειρίζομαι όλα μόνη μου, απαντώ στις αναγνώστριες και αυτή η επικοινωνία, η αγάπη που παίρνω είναι για μένα εξαιρετικά σημαντική, είναι κινητήριος δύναμη!
Πόσο αγαπάτε την περίοδο της συγγραφής ενός έργου; Έρχεται σε πρώτη θέση στη ζωή σας;
Θα έλεγα πως όταν μια νέα ιστορία γεννηθεί στο μυαλό μου, τότε με κυριεύει με έφοδο! Οι ηρωίδες μου και οι ήρωες, καταδυναστεύουν το μυαλό μου, μπορώ να τους βλέπω και να τους ακούω. Η περίοδος της συγγραφής είναι για μένα η περίοδος που ζω έναν μεγάλο έρωτα! Δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν θέλω ν’ απομακρύνομαι λεπτό από το αντικείμενο του πόθου μου!
Σας αποκαλούν και με το δίκιο τους «εκδοτικό φαινόμενο». Το περιμένατε όταν γράψατε το πρώτο σας βιβλίο, ότι θα συνέβαινε αυτό;
Όταν έγραψα το πρώτο μου…. έργο, ήμουν 11 χρονών και σ’ αυτή την ηλικία δεν ήξερα καν την έκφραση «εκδοτικό φαινόμενο». Από τότε, δεν σταμάτησα ποτέ να γράφω, ήταν και είναι για μένα, ζωτικής σημασίας η επαφή μου με το χαρτί. Τα υπόλοιπα δεν με αφορούν. Τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς, όταν τους ακούω, νομίζω ότι μιλούν για κάποια άλλη. Γράφω ότι μου αρέσει εμένα να διαβάζω και όπως σας είπα ήδη, με κάθε βιβλίο ζω μεγάλο έρωτα.
Είναι η συγγραφή για εσάς μία γιορτή;
Πολλά περισσότερα! Είναι, σας το ξαναλέω, έρωτας, πάθος, τρέλα, ψυχαναγκασμός, γέλιο, δάκρυ, χαρά και λύπη, πόνος, ψυχική ανάταση την μια και καταποντισμός την άλλη… Δεν περιγράφεται και ας μην το αναλύσουμε άλλο. Χάνει την μαγεία του…
Πάμε τώρα στο βιβλίο σας… Έχετε ταξιδέψει στη Βενετία;
Πριν από πολλά χρόνια και είχα περάσει καταπληκτικά! Η πόλη των Δόγηδων έχει μια μαγεία που ο επισκέπτης βυθίζεται και δεν θέλει να φύγει!
Για ποια Βενετία μιλάει το βιβλίο για την πόλη, για κάποιο πρόσωπο ή και για τα δύο;
Το ένα δεν αποκλείει το άλλο! Η ηρωίδα μου έχει το όνομα Βενετία και στην πόλη ταξιδεύει νοερά, μαζί με τις τρεις προστατευόμενές της! Είναι ο κώδικας επικοινωνίας τους εκείνα τα ταξίδια. Παράλληλα, στα κανάλια της ψυχής της η Βενετία μου, πετάει όσα πονούν τις αγαπημένες της…
Τα τρία κορίτσια της Βενετίας κρύβουν χαρακτήρες γυναικών της διπλανής πόρτας. Θέλετε να μας τις παρουσιάσετε;
Η Ιφιγένεια, μπορεί να μην θυσιάστηκε στην Αυλίδα, αλλά θυσιάζεται κάθε μέρα στον βωμό της οικογένειας, παραγκωνίζοντας τα δικά της θέλω. Από παιδί, κάποιος ζητούσε την θυσία της… Η Πηνελόπη, σαν την πιστή Πηνελόπη του Οδυσσέα, ζει σύμφωνα με τις επιταγές όσων διδάχτηκε και στον αργαλειό της ζωής της, υφαίνει τα λάθη της. Και τέλος η Μάνια μου, αυτό το πλάσμα που στο όνομά της έγινε λάθος στον τόνο…. Μανία θα έπρεπε να την φωνάζουν γιατί ζει με μανία, δρα με μανία και ορμάει σαν ταύρος στις προκλήσεις της ζωής της.
Πόσο σημαντική είναι η γειτονιά στη ζωή των ανθρώπων του χτες και του σήμερα;
Πάντα ήταν. Ανάμικτη η περιέργεια με το ενδιαφέρον και την τάση για βοήθεια. Κρίμα που χάνεται όλο αυτό. Στην Αθήνα χάθηκε κιόλας. Ο φόβος και η ανασφάλεια, σφράγισαν πρώτα τις ψυχές και μετά τις πόρτες…
Έχετε παραδώσει ήδη το επόμενο βιβλίο σας. Το μεθεπόμενο το έχεις στο μυαλό σας;
Είναι πολύ νωρίς ακόμα! Προς το παρόν κάνω περιοδεία συστήνοντας την Βενετία μου και τα κορίτσια της και διαβάζω βιβλία ομότεχνων!
Το βιβλίο «Ταξίδι στη Βενετία» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Συνέντευξη: Ιφιγένεια Γιαννοπούλου
