«Ο μύθος πως ο Ηρακλής ήταν βαρβάτος και νταής είναι πολύ ανακριβής κι ιστορικώς επιβλαβής»…Οι 12 Άθλοι του Ηρακλή από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ είναι ένα βιβλίο που είναι απαραίτητο να υπάρχει σε κάθε παιδική βιβλιοθήκη. Ο Ηρακλής είναι ο μεγαλύτερος ήρωας της ελληνικής μυθολογίας γι αυτό και κυκλοφορούν πολλά βιβλία που μπορεί κανείς να επιλέξει, κανένα όμως κατά τη γνώμη μου δεν έχει το ύφος και την ποιότητα του συγκεκριμένου.
Οι συγγραφείς του βιβλίου Φρανσουάζ Ραχμίλ και Σαρλότ Γκαστό, ύστερα από Το μεγάλο ταξίδι του Οδυσσέα και το Θεοί και θεές της μυθολογίας, που κουβαλούσαν την ίδια αρτιότητα κειμένου και εικόνων έρχεται να μας εκπλήξει με τον αγαπημένο ήρωα μικρών και μεγάλων.
Το κείμενο θυμίζει παραμύθι το οποίο ξεφυλλίζεται σαν μια ιστορία κι όχι ως 12 μεμονωμένες ιστορίες, καθώς τα συναισθήματα του ημίθεου, αλλάζουν, διαμορφώνονται κι εξελίσσονται από άθλο σε άθλο.
Οι ζωντανοί διάλογοι, τα συναισθήματα και το πλούσιο λεξιλόγιο των συγγραφέων ξεφεύγει από τα συνηθισμένα που έχουμε διαβάσει για τους άθλους κι εκείνο που μου τράβηξε την προσοχή είναι η βαρύτητα που έδωσαν οι δημιουργοί στην ανθρώπινη υπόσταση του ήρωα. Ο Ηρακλής δε διψούσε να βρεθεί σε δράση, μα προβληματίζονταν, φοβόνταν, παρακαλούσε να τον βοηθήσει η αδελφή του Αθηνά κι έδειχνε σεβασμό στους Θεούς μα και στους ανθρώπους. Οι συγγραφείς δίνουν και μία πινελιά οικογενειακής στήριξης, τονίζοντας τη σημαντικότητά της, τόσο από τη μεριά της θεάς Αθηνάς, όσο και από τον ανιψιό του Ιόλαο που προσωπικά με συγκινεί.
Οι «13» ιστορίες του βιβλίου είναι μικρές κι ευκολοδιάβαστες και παρόλο που φεύγουν σα νερό αποτυπώνουν τη μικρή ιστορία πίσω από κάθε άθλο, ας πούμε ο Ηρακλής ανατρίχιασε, όταν έμαθε πως θα αντιμετωπίσει τις στυμφαλίδες όρνιθες μιας κι ο ίδιος ο Άρης τις είχε εκπαιδεύσει να μάχονται ή ότι η Λερναία Ύδρα ήταν κάτω από την προστασία της Ήρας και είχε καλλιεργήσει το μίσος της για τον Ηρακλή.
Η εικονογράφηση κερδίζει το μάτι, αλλά δεν το μπουκώνει αντίθετα πλαισιώνει το κείμενο και του δίνει χώρο να ανθίσει.
Αν λοιπόν τα παιδάκια σας είναι λάτρεις της μυθολογίας, τόσο το συγκεκριμένο βιβλίο των συγγραφέων , όσο και τα άλλα δύο που αναφέρθηκαν είναι ιδανικά, ακόμη και για να μάθουν ευχάριστα τα παιδιά της τρίτης Δημοτικού την ιστορία τους.
«Το λιοντάρι της Νεμέας είναι ακόμα ζωντανό το είδ’ ο Νίκος κι ο Αντρέας να βόσκει στο Βοτανικό», αλλά μην το πείτε πουθενά..
Γράφει η εκπαιδευτικός Γεωργία Παράσχου
