Ένα μυθιστόρημα για την αγάπη, τον έρωτα και την δίχως τέλος προσπάθεια να διατηρηθούν αυτά ζωντανά εντός του θεσμού του γάμου. Μέσα από το πρίσμα της απιστίας και το πλήθος των διαφορετικών συναισθημάτων και αντιδράσεων που αυτή προκαλεί σε μια απατημένη γυναίκα και σύζυγο, αλλά και με μια διείσδυση στον ψυχικό κόσμο αυτού που απατά και του ατόμου που επιλέγει να γίνει το 3ο πρόσωπο, η συγγραφέας Ελένη Κεκροπούλου καταφέρνει να μεταδώσει απολύτως την αλήθεια των ιστοριών που περιγράφει και οδηγεί τον αναγνώστη σε μια κατάσταση στην οποία μετέχει και ο ίδιος στα δρώμενα της ιστορίας: κάποιοι θα ταυτιστούν, άλλοι θα θυμώσουν και άλλοι πάλι θα αναμένουν την κάθαρση και την απόδοση μιας «δικαιοσύνης».
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα στο οποίο αποκαλύπτεται δίχως υπεκφυγές η διάβρωση του γαμήλιου θεσμού εντός μιας κοινωνίας, η οποία παρά τον εκσυγχρονισμό και την πρόοδο που παρουσιάζει στους τεχνολογικούς και επιστημονικούς τομείς, παραμένει πεισματικά οπισθοδρομική σε ό,τι αφορά νοοτροπίες και αντιλήψεις, χαραγμένες βαθιά στο υποσυνείδητο και των δύο φύλων, οι οποίες ως εκ τούτου απαιτούν τεράστια εσωτερική δύναμη για να αποβληθούν. Μέσω της ψυχογράφησης των κεντρικών ηρώων και κάποιων δευτερευόντων ξεδιπλώνεται η σωρεία λαθών που οδηγούν σταδιακά και ύπουλα σε αναπόφευκτο αδιέξοδο, τα ρίσκα που κρύβονται πίσω από κάθε απόφαση και επιλογή όσο αμελητέα και αν φαίνεται στην αρχή, καθώς και η ανάγκη για κάθαρση και συγχώρεση, τόσο αυτού που τη δίνει όσο και αυτού που τη δέχεται, η οποία πολλές φορές υποκύπτει υπό το βάρος του εγωισμού και της (ψευτό-)υπερηφάνειας.
Από το οπισθόφυλλο: …Μέχρι πριν λίγο καιρό πίστευα ότι είχα ένα ζεστό και όμορφο σπιτικό που μάτωσα για να του δώσω τα καλύτερα υλικά. Του έβαλα μέσα όλη μου την αγάπη, την στοργή, την αφοσίωση, την αθώα εμπιστοσύνη μου, την ανοχή μου, την κατανόηση, τα όμορφα παιδιά μου…κι εσένα πρώτ’ απ’ όλους και όλα. Μόνο που τυφλωμένη από τη λάμψη της εφήμερης ευτυχίας μου, δεν είδα ότι δεν μπήκες ποτέ μέσα για τα καλά. Φοβήθηκες το απόλυτο δόσιμο, φοβήθηκες τη φλογερή αγάπη μου, εμένα… Ήσουν με το ένα πόδι μέσα και με το άλλο έξω απ’ αυτό. Το έξω τελικά σε κέρδισε. Και μείναμε εμείς, εγώ και τα παιδιά μας, να σε κοιτάμε να απομακρύνεσαι… Ο γάμος μου κι όσα επένδυσα σ’ αυτόν, ένα δένδρο στο χειμώνα, γυμνό από τα φύλλα του. Όλα πεσμένα κάτω στο υγρό χώμα, κιτρινισμένα, ψυχομαχούν…
Ένα μυθιστόρημα για τον γάμο και την απιστία, για τα πλήγματα και τα τραύματα που η ανθρώπινη επιπολαιότητα μπορεί να καταφέρει σε ένα εύθραυστο θεσμό, τον θεσμό του γάμου, πάνω στον οποίο στηρίζεται το ίδιο το κύτταρο της κοινωνίας: η οικογένεια.
Βασισμένο σε αληθινές ιστορίες καθημερινής τρέλας και στην αβάσταχτη ελαφρότητα του ανθρώπινου είναι.
«Το άλλο μισό» της Ελένης Κεκροπούλου μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ
Γράφει η Αγγελίνα Αγγέλη, υπ. Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του ΑΠΘ
