top, ΒΙΒΛΙΟ, ΠΑΙΔΙ

Διαβάσαμε και σας προτείνουμε: “Ο Πετίτ, το τέρας” από τις εκδόσεις ΜΑΡΤΗΣ

«Ο Πετίτ είναι καλό παιδί όταν παίζει με τον σκύλο του. Ο Πετίτ είναι κακό παιδί όταν τραβάει τα μαλλιά των κοριτσιών. Πώς γίνεται ένα τόσο καλό παιδί να κάνει μερικές φορές τόσο άσχημα πράγματα; Ο Πετίτ δεν ξέρει τι να απαντήσει»…

Η συναρπαστική εικονογράφος, συγγραφέας, τραγουδίστρια και συνθέτης από την Αργεντινή ISOL η οποία έχει τιμηθεί το 2013 με το μεγάλο βραβείο Astrid Lindgren Memorial Award του Swedish Arts Council, για τη συνολική της προσφορά στην παιδική λογοτεχνία, ταρακουνά τους ενήλικες γονείς και δασκάλους με το εκπληκτικό βιβλίο Ο ΠΕΤΙΤ, ΤΟ ΤΕΡΑΣ,  που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΑΡΤΗΣ.

Το κείμενο είναι σύντομο και περιεκτικό, μα γεμάτο με πλούσια μηνύματα για μικρούς και μεγάλους, που οι μεν ταυτίζονται με το μικρό πρωταγωνιστή από την πρώτη γραμμή, ενώ οι δε σε κάθε ξεφύλλισμα. Η εικονογράφηση είναι σκίτσα τα οποία άλλοτε πλημμυρίζουν χρώμα κι άλλοτε παίρνουν τα ίδια μορφή που θυμίζουν σκιά.  Τη στιγμή που ο Πετίτ τραβάει τα μαλλιά της συμμαθήτριάς του σχηματίζεται στη σκιά του, ένας μικρός διαβολάκος, από την άλλη σαν παίζει ήσυχος με τα παιχνίδια του, η σκιά μετατρέπεται σε γλυκό αγγελάκι.

Ο μικρός πρωταγωνιστής αντιπροσωπεύει κάθε μικρό παιδί που παλεύει με τις ταμπέλες που εμείς οι σκληροί μεγάλοι φορτώνουμε στην πλάτη του και γκρεμίζουν,  όσα με κόπο χτίσαμε στη σχέση μας μαζί του. Είναι καλό παιδί  ή κακό; Είναι καλός όταν παίζει με τα παιχνίδια του αλλά κακός όταν δεν μπορεί να τα μοιραστεί; Αλήθεια υπάρχουν κακά παιδιά; Όλοι κάνουμε λάθη αλλά αυτό δεν μας κανείς κακούς. Τα παιδιά δεν έχουν κακές προθέσεις και λέγοντάς τους μια πως είναι καλά και μια πως είναι κακά τα μπερδεύουμε.

Η γνώμη που έχουμε για εκείνα, την θεωρούν πολλή σημαντική και ας πιστεύουμε συχνά το αντίθετο. Ότι λέμε σ ένα παιδί είναι η εικόνα που θα έχει για τον εαυτό του κι όποια εικόνα έχει για τον εαυτό του, αυτήν τροφοδοτεί κι αναπαράγει!

Ένα βιβλίο που οφείλουμε να το διαβάσουμε γονείς κι εκπαιδευτικοί, ώστε να μπούμε στη διαδικασία αυτοβελτίωσης της συμπεριφοράς μας απέναντι στο απροστάτευτο συναισθηματικά παιδί, ώστε εκείνο να ορίσει με θετική σκέψη και στάση, την ταυτότητά του.

Γράφει η εκπαιδευτικός Γεωργία Παράσχου

Previous ArticleNext Article