Νικητής από τη μεγάλη «μάχη» που έδωσε με τον κορωνοϊό βγήκε ο Βολιώτης γιατρός Κωνσταντίνος Χρήστου. Ο ειδικός πνευμονολόγος- φυματιολόγος νόσησε και έδωσε σκληρό αγώνα στη ΜΕΘ covid του Νοσοκομείου Βόλου για να ξεπεράσει τον ιό, να τον αφήσει πίσω του και να επιστρέψει στην καθημερινότητα και στην οικογένειά του. «Μάχη» που έδωσε έχοντας στο πλευρό το προσωπικό του Νοσοκομείου, τους οποίους ευχαριστεί σε κάθε ευκαιρία. Ο κ. Χρήστου μιλάει για την περιπέτεια της υγείας του, τα προβλήματα που αντιμετώπισε και πώς κατάφερε να βγει νικητής. Καλεί τον κόσμο να τηρεί τα μέτρα που υπάρχουν και τονίζει ότι πρέπει να ενισχυθεί το σύστημα Υγείας το οποίο την περίοδο της πανδημίας πιέζεται.
Αρρώστηκε από κορωνοϊό στα τέλη Νοεμβρίου, σε κατ’ οίκον επίσκεψη για την εξέταση ασθενούς που είχε κορωνοϊό με μεγάλο ιϊκό φορτίο. Μετά από πέντε μέρες εκδηλώθηκε ο πυρετός με συμπτώματα κρύων άκρων και μυαλγίες. Αρχικά έμεινε στο σπίτι του για καραντίνα για τέσσερις ημέρες, αλλά ο πυρετός δεν υποχωρούσε. Με τον φόβο μην κολλήσει και την οικογένειά του, που ευτυχώς τελικά δεν κόλλησε, πήγε στο νοσοκομείο πιστεύοντας ότι θα περάσει τον κορωνοϊό ελαφριά. «Πίστευα ότι θα κάνω πνευμονία, θα πάρω κάποια φάρμακα. Κανείς δεν φαντάζεται ότι θα φτάσει να διασωληνωθεί και να μπει στην εντατική. Αρχικά πίστευα ότι θα περάσω τον κορωνοϊό ελαφριά και θα μπω σε καραντίνα και εγώ. Αλλά τελικά δυστυχώς το πέρασα πολύ βαριά. Ο κορωνοϊός μου δημιούργησε Σύνδρομο Οξείας Αναπνευστικής Δυσχέρειας (ARDS)».
Οι μέρες στη ΜΕΘ Covid
Δυστυχώς η κατάστασή του επιδεινώθηκε, ενώ βρισκόταν στο Νοσοκομείο και παρά τη στήριξη των γιατρών και τη λήψη όλων των απαραίτητων φαρμάκων έπρεπε να μπει σε μηχανική υποστήριξη με το μηχάνημα biPaΡ, που είναι μη επεμβατικός αερισμός. Έμεινε οχτώ μέρες σε μηχανική υποστήριξη με το συγκεκριμένο μηχάνημα, αλλά δεν απέδωσε στην περίπτωσή του. Έτσι ο ίδιος ζήτησε να διασωληνωθεί. Μεταφέρθηκε αρχικά στην Εντατική και παρακολούθηση χωρίς διασωλήνωση και μετά από μία ημέρα τον διασωλήνωσαν. Έμεινε διασωληνωμένος για 15 ημέρες και κατάφεραν να τον αποσωληνώσουν, καθώς εμφάνισε σημάδια βελτίωσης. Όταν το τεστ κορωνοϊού βγήκε αρνητικό μεταφέρθηκε στην Εντατική για αποθεραπεία. Εκεί έμεινε για άλλες δύο εβδομάδες και τελικά πήρε εξιτήριο.
«Έχασα 25 κιλά και ήμουν πολύ καταβεβλημένος έχοντας μυοπάθεια» και στη συνέχεια ο κ. Χρήστου πήγε σε κέντρο αποκατάστασης δήλωσε εξηγώντας ότι με τη μυοπάθεια προσβάλλονται οι μύες του σώματος, ατροφούν και έτσι δεν μπορούν να λειτουργήσουν.
«Με τη μυοπάθεια δεν μπορούσα ούτε να σηκωθώ από το κρεβάτι» ανέφερε. Μέχρι και την προηγούμενη εβδομάδα έκανε αποκατάσταση στο κέντρο. Σήμερα η περιπέτειά του με τον κορωνοϊό μετρά 3,5 μήνες.
«Είμαι σε φάση ανάρρωσης. Έκανα εμβόλιο για να είμαι σίγουρος, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, ότι τα αντισώματα που μου προκάλεσε η νόσος θα εξακολουθήσουν να παραμένουν αυξημένα έτσι ώστε να έχω μικρότερο κίνδυνο να ξανακολλήσω και να το ξαναπεράσω βαριά».
Όπως ανέφερε ο πνευμονολόγος, θα υποβληθεί και σε αξονική, προκειμένου να δει τι κατάλοιπα του άφησε η πνευμονία, αλλά ευτυχώς γλύτωσε σοβαρές επιπλοκές. «Δεν περνάει έτσι απλά. Θέλει αρκετό χρόνο αποθεραπείας. Ίσως μου έχει αφήσει προβλήματα υγείας τα οποία θα εμφανιστούν μετά από πολλά χρόνια. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι μία πνευμονία από κορωνοϊό δεν θα τον προβληματίσει στο μέλλον με επιπλοκές» πρόσθεσε.
Όσο για τους αρνητές του κορωνοϊού ο κ. Χρήστου ανέφερε ότι έχουν διαφορετική οπτική επειδή δεν έχουν φόβο για αυτήν την αρρώστια για αυτό εκφράζουν αυτές τις απόψεις. «Σε μένα είναι κατανοητό σε έναν βαθμό, αλλά δεν είναι αποδεκτό. Γιατί είναι ένα φαινόμενο που δεν αφορά μόνο έναν άνθρωπο, υπάρχει μεταδοτικότητα και πρέπει να σκεφτούμε ότι η μεταδοτικότητα αυτή αφορά άνθρωπο σε άνθρωπο. Άρα αφορά στην κοινωνική μας δράση. Δεν τους έχουμε πείσει ότι θα πρέπει η συμπεριφορά τους να έχει άλλη ευθύνη. Ίσως είναι άνθρωποι που είναι οικονομικά πιεσμένοι, που ιδεολογικά πιστεύουν ότι πρέπει να αλλάξει ένα σύστημα που εφαρμόζεται είτε στην οικονομία είτε στην πολιτική, ακόμα και στην κοινωνία. Οπότε θα πρέπει να τους αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης τους» είπε και συνέχισε:
«Δυστυχώς έχουμε αποτύχει. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο. Και για αυτό βλέπουμε ότι στο τελευταίο κύμα έχουμε πολύ μεγάλη αντίδραση. Βλέπουμε ότι ο κόσμος δεν εφαρμόζει τα μέτρα. Αυτό που λέμε εμείς ως επιστήμονες είναι ότι θα πρέπει να στύψουμε το μυαλό μας και να σκεφτούμε μαζί με το κράτος άλλα μέτρα και άλλους τρόπους για να τους πείσουμε να συμμορφωθούν, όχι μόνο για το προσωπικό τους καλό αλλά για το κοινό καλό». Ο κ. Χρήστου υπογράμμισε ότι τους αρνητές και όσους αντιδρούν στα μέτρα σε πρώτο βαθμό πρέπει να τους κατανοήσουμε, να καταλάβουμε για ποιο λόγο δεν συμμορφώνονται, αλλά και να βρούμε νέους τρόπους που πρέπει να εφαρμόζουμε. «Δυστυχώς μέσω της πολιτικής διαχείρισης της αρρώστιας χάσαμε τον μπούσουλα. Δεν καταλαβαίνουμε ότι ο κόσμος έχει κουραστεί, τα οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα που αντιμετωπίζει» πρόσθεσε.
Ο ειδικός πνευμονολόγος υπογράμμισε ότι επειδή ο κορωνοϊός μέσω των μεταλλάξεων δεν ξεφούσκωσε και η πανδημία δεν υποχωρεί όπως θα περιμέναμε, με βάση άλλες πανδημίες στο παρελθόν, πρέπει να εφαρμόσουμε μέτρα τα οποία θα είναι περισσότερο αποδοτικά. Μέτρα που θα μειώσουν τον αριθμό των ασθενών, θα μειώσουν τις εισαγωγές, τους διασωληνωμένους και τους θανάτους. Όπως σημείωσε ο κ. Χρήστου το σύστημα υγείας πιέζεται και πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες.
«Οι άνθρωποι στο σύστημα Υγείας έχουν ξεπεράσει τους εαυτούς τους»
«Το σύστημα Υγείας είναι δικό μας και πρέπει να το υποστηρίξουμε οικονομικά, να αγοράσουμε μηχανήματα, να πληρώσουμε για προσωπικό. Δεν με φρόντισαν μόνο οι γιατροί και οι νοσοκόμοι. Με φρόντιζε και η γυναίκα, που μου έφερνε το φαγητό, η καθαρίστρια που φρόντιζε να ανοίγει το παράθυρο και να καθαρίζει τον χώρο στο δωμάτιο που ήμουν. Άρα η πανδημία δεν είναι πέρα από μας και μας αφορά άμεσα. Είμαι ευγνώμων, είμαι ευχαριστημένος και είμαι ζωντανός. Οι άνθρωποι με έσωσαν. Το αποτέλεσμα είναι ότι εγώ σώθηκα και το οφείλω στις δικές τους ενέργειες. Με κόπο δικό μου και δικό τους, αλλά και με τύχη κατάφερα να γυρίσω υγιής στην οικογένειά μου και στη δουλειά μου. Οι άνθρωποι που εργάζονται στο σύστημα Υγείας είναι πολύ καταπονημένοι, δεν έχουν ρεπό, άδειες. Το σύστημα Υγείας πρέπει να ανανεωθεί και να υποστηριχθεί. Πρέπει να βλέπουμε τη μεγάλη εικόνα και όχι τα μικρά» τόνισε. Σημείωσε ακόμη ότι το νοσοκομείο του Βόλου είναι επαρκέστατο και το «ευχαριστώ» του στο προσωπικό ήταν το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει.
«Φοβόμουν, αλλά πίστευα ότι θα τα καταφέρω»
Ο ίδιος δηλώνει πως ήταν και τυχερός, καθώς υπήρχε κρεβάτι στην Εντατική του «Αχιλλοπούλειου». «Εάν δεν υπήρχε κρεβάτι θα ερχόταν και θα μου έλεγαν ότι έπρεπε να με στείλουν σε άλλη πόλη. Εκεί αρχίζει και δημιουργείται το άγχος και ο φόβος για το ποιος θα τους περιθάλψει. Ο ασθενής «ξεριζώνεται» καθώς φεύγει από τη βάση του και αρχίζει να φοβάται ότι εκεί που θα πάει θα αντιμετωπίσει και άλλες δυσκολίες».
Η ανάρρωση από τον κορωνοϊό είναι δύσκολη για τους νοσηλευόμενους γιατί είναι μόνοι τους. «Οι ώρες περνάνε βασανιστικά και έχεις την αγωνία σου ως άνθρωπος εάν θα πάει καλά το αποτέλεσμα και αν θα καταφέρεις να σωθείς. Όλα αυτά δεν είναι εύκολο να τα διαχειριστούν όλοι. Εγώ ως γιατρός ήμουν πιο προετοιμασμένος, αλλά ένας άλλος άνθρωπος μπορεί να φοβηθεί και να λυγίσει. Ο φόβος όμως είναι μέσα σε όλους μας. Ένα καμπανάκι που επιστρατεύει τις δυνάμεις μας για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα υγείας και να βγούμε τελικά νικητές από αυτό.
Δυστυχώς όμως δεν βγαίνουν όλοι οι άνθρωποι νικητές».
Όπως παραδέχθηκε και ο ίδιος φοβήθηκε, αλλά μέσα του πίστευε ότι η τελική έκβαση θα ήταν πως θα νικήσει τον κορωνοϊό. Ίσως, όπως λέει, βοήθησε το γεγονός ότι είναι γιατρός ή ίσως έτσι είναι ο χαρακτήρας του. Πίστευε όμως ότι θα τα καταφέρει.
Με την οικογένειά του επικοινωνούσε από το κινητό, όσο μπορούσε να επικοινωνήσει. Όταν διασωληνώθηκε δεν μπορούσε. «Οι άνθρωποι από την Εντατική έπαιρναν τηλέφωνο τη γυναίκα μου κάθε μεσημέρι και την ενημέρωναν. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί οι συγγενείς δεν μπορούν να επισκεφτούν τον ασθενή» ανέφερε. Τόσο η γυναίκα του όσο και τα παιδιά του πέρασαν μεγάλη αγωνία. «Δεν κρύβω ότι έκλαψαν, ότι φοβήθηκαν, αλλά έδιναν δύναμη ο ένας τον άλλον. Η σύζυγός μου στάθηκε βράχος απέναντι σε αυτό το πρόβλημα υγείας και έλεγε στα παιδιά μας να μην ανησυχούν. Ότι ο μπαμπάς θα βγει δυνατός από αυτή την περιπέτεια». Το γεγονός ότι κανένα μέλος της οικογένειάς του δεν κόλλησε κορωνοϊό, όπως είπε, μείωσε και τις τύψεις που ένιωθε κάποιες στιγμές. «Μπορεί οι ασθενείς να νιώθουν και τύψεις αν και δεν κόλλησαν σκόπιμα κορωνοϊό γιατί πιστεύουν ότι εξαιτίας τους μπορούν να κολλήσουν μέλη της οικογένειάς τους».
Όσο για το μήνυμα που στέλνει ο κ. Χρήστου, αυτό είναι να πάρουμε όλοι μας πιο σοβαρά τον κίνδυνο της πανδημίας. «Πρέπει να κάνουμε ένα τελικό κουράγιο ως προς την εφαρμογή των μέτρων (μάσκα, κοινωνική απόσταση, αντισηπτικά). Να τηρήσουμε όσο γίνεται αυτά τα μέτρα πρόληψης που έχουμε και να περιμένουμε στη σειρά μας για να κάνουμε τον εμβολιασμό, καθώς αυτός τελικά θα «ξεκλειδώσει» το πρόβλημα και θα οδηγηθούμε στη λύση πού είναι η ύφεση της πανδημίας. Να πιστέψουμε τους ειδικούς, να εφαρμόσουμε τα μέτρα και όλοι μαζί να βοηθήσουμε για να καταπολεμήσουμε αυτή την πανδημία». Μαγικές λύσεις όπως είπε, δεν υπάρχουν, αλλά αυτή είναι η συνταγή και δεν υπάρχει άλλη. «Μακάρι να υπήρχε, θα την είχαμε εφαρμόσει» είπε.
e-thessalia.gr