Στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων για τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης στις 25 Μαρτίου 1821 για την αποτίναξη 400 χρόνων σκλαβιάς, η Αντιδημαρχία Πολιτισμού & Επιστημών Δήμου Λαρισαίων παρουσιάζει κατ’ αποκλειστικότητα σε πρώτη πανελλήνια ανάγνωση, το ποίημα του Μανόλη Πρατικάκη “Τα Δερβενάκια των Rolling Stones”.
Το ποίημα θα μεταδοθεί ανήμερα της εθνικής επετείου (Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021 στις 11 το πρωί) από το κανάλι της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού στο youtube ( https://youtu.be/d_Rt2uXY-lI )και τη Δημοτική Ραδιοφωνία Λάρισας (93,6 FM).
*Η δράση προτάθηκε από τον φιλόλογο Χρήστο Αλμυρούλη. Διαβάζει η δημοσιογράφος Κωνσταντίνα Καρυδάκη. Η ηχογράφηση έγινε στο Θεσσαλικό θέατρο με τον Νίκο Γεωργάκη.
Ο Χρήστος Αλμυρούλης γράφει για τον Μανόλη Πρατικάκη:“Ο Μανόλης Πρατικάκης γεννήθηκε στον Μύρτο, ένα πανέμορφο κρητικό χωριό , σ’ ένα πέτρινο σπίτι που κυριολεκτικά έμπαινε μέσα στο Μυρτώο πέλαγος.
Μήνες πριν γεννηθώ, λέει ο Μανόλης, άκουγα τον λυγμό της θάλασσας και ίσως ο πρώτος μου δάσκαλος, ο πρώτος μου γλωσσολόγος ήταν η θάλασσα.
Ο Πρατικάκης τελείωσε την Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πήρε την ειδικότητα του νευρολόγου – ψυχιάτρου, αλλά εξάσκησε ακραιφνώς την ψυχιατρική.Συμμετείχε σε εκατοντάδες ευρωπαϊκά και παγκόσμια συνέδρια, έχει στο ενεργητικό του εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες και πολλές δημοσιεύσεις σε ελληνικά και ξένα περιοδικά.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 έχοντας μελετήσει τους κλασικούς ποιητές, μας τροφοδοτεί με μια σειρά από ποιήματα που αντανακλούν αυτή την εμβάθυνση.
Οι βασικοί λόγοι που συνέτρεξαν ώστε ο Πρατικάκης να αρχίσει να γράφει, ήταν ο πρόωρος θάνατος της μητέρας του στην οποία είχε ιδιαίτερη αδυναμία και η φίμωση της έκφρασης μετά την επιβολή της δικτατορίας το 1967.
Με φανερές επιρροές από το αντιστασιακό πνεύμα που κυριαρχεί, ο τριαντάχρονος ποιητής εκφράζεται με στίχους που ηλεκτρίζουν.
Όπως σημειώνει και ο ίδιος, ο Σολωμός είναι ο ποιητής που τον επηρέασε περισσότερο, γιατί πατώντας στον “Ερωτόκριτο” του Κορνάρου και το δημοτικό τραγούδι, άρθρωσε τον πρώτο νεοελληνικό λόγο.
Επηρεάζεται ακόμη από τον Σεφέρη, τον Ρίτσο, τον Ελύτη και προσθέτει στην εικονοπλασία της ποίησής του, έναν υπερρεαλισμό αλλά χωρίς ακρότητες.
Ο Πρατικάκης εντρύφησε και στην ποίηση του Καβάφη.
Έχοντας μαθητεύσει δίπλα σε σημαντικές ποιητικές φυσιογνωμίες, όπως ο Καρούζος, ο Αναγνωστάκης, ο Λειβαδίτης, αδελφικός του φίλος, αρθρώνει έναν καθαρά προσωπικό λόγο με έντονη τη δημιουργική του σφραγίδα.Οδηγός της λεγόμενης “γενιάς του ’70” εκφράζει έναν ποιητικό νεολυρισμό με πυκνό ύφος, στέρεη γραφή και μοντέρνο λόγο, έχοντας ως βασικούς άξονες ανάπτυξης αφενός την ανθρώπινη πορεία μέσα στο πλαίσιο της ιστορίας και αφετέρου το ίδιο το φυσικό περιβάλλον – πρωτογενή αιτία των πάντων.
Γράφω, λέει ο Πρατικάκης, σημαίνει συναρμολογώ τα όνειρα.
Ζω την ουτοπία, για να πλευρίσω το απρόσιτο.
Σημαντικοί κριτικοί, ποιητές και άνθρωποι του πνεύματος, αποθέωσαν την ποίηση του Πρατικάκη, όπως ο Αλέξης Ζήρας,ο Ευγένιος Αρανίτσης, ο Γιώργος Αριστηνός, ο Μπάμπης Δερμιτζάκης, ο Γιώργος Γραμματικάκης, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο Τάσος Γουδέλης, η Κατερίνα – Αγγελάκη Ρουκ, ο Τάκης Σινόπουλος, ο Μανώλης Αναγνωστάκης, ο Νίκος Καρούζος, ο Τάσος Λειβαδίτης, ο Τίτος Πατρίκιος και πολλοί άλλοι.Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές “Ποίηση ’71-’74”, “Οι παραχαράκτες”, “Λιβιδώ”, ¨Νύχτα εφημερίας”, “Η παραλοϊσμένη”, “Το σώμα της γραφής”, “Γενεολογία”, “Οντοφάνεια”, ¨Η μαγεία της μη διεκδίκησης”, “Τα δυσεύρετα χρώματα”, “Η λήκυθος”, “Η κοίμηση και η ανάσταση των σωμάτων του Δομήνικου”, “Αφημένα ήσυχα στη χλόη”, “Το νερό”, “Ο μεγάλος ξενώνας”, “Το αόρατο πλήθος”, ¨Η κιβωτός”, “Η εκλογή”, “Ο λιθοξόος”.
Έγραψε επίσης, δέκα αφηγήματα με τον τίτλο “Αφηγήματα ενός ψυχιάτρου” και το “Σύνδρομο Fregoli”, όπου ο Πρατικάκης εμβαθύνει σε θέματα ψυχιατρικά με όχημα τη λογοτεχνική και ποιητική του δεινότητα.Ποιήματά του μελοποιήθηκαν από τον μεγάλο μας συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο και αποτέλεσαν έναν κύκλο τραγουδιών με τίτλο “Αθέατος σφυγμός”. Ακόμη, μετά από παραγγελία της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών έγραψε το ποίημα “Συμφωνία της Ίασης”, που μελοποίησε ο Γιάννης Μαρκόπουλος και παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής με την ορχήστρα Καμεράτα και σολίστ, τον Μάριο Φραγκούλη και τον Πέτρο Γαιτάνο.”