Στις 17 Ιουνίου είχαμε την τιμή να παραβρεθούμε σε μια εν πλω περιήγηση στις ακτές του δήμου Αγιάς. Η διαδρομή ξεκίνησε από το λιμάνι του Αγιόκαμπου και η περιήγηση κράτησε περίπου δύο ώρες, διασχίζοντας σχεδόν αρκετές παραλίες, δυστυχώς ο καιρός και ο χρόνος δεν μας επέτρεψε για όλες οι οποίες είναι 26 σε ακτογραμμή 45χλμ.
Κάποιες από αυτές ήταν η Βελίκα, η Παλιουριά , η Κουτσουπιά, το Κόκκινο νερό, στο οποίο μάθαμε πως το όνομά του οφείλεται στην Ιαματική πηγή με κόκκινο νερό που αναβλύζει στην περιοχή. Το ανθρακούχο νερό οφείλει το χρώμα του στα μεταλλικά άλατα και θεωρείται πως έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
Έπειτα από εκεί γυρίσαμε προς τα πίσω και κατευθυνθήκαμε νοτιοανατολικά προς την τελευταία παραλία του νομού Λάρισας στα σύνορα με Μαγνησία, τα Μεταλλεία εκεί αντικρύσαμε το κτίσμα του παλιού ορυχείου Τάλκη. Φτάσαμε μέχρι την παραλία Ασπρόβραχος, εκεί πληροφορηθήκαμε ότι οι λάτρεις του ψαρέματος κάνουν τις βουτιές τους συχνά.
Έπειτα πήραμε το δρόμο της επιστροφής όπου είχαμε ενημερωθεί πως θα υπάρχει συνέχεια με γεύμα και συζήτηση στην ταβέρνα «Σκιαθάς» στον Αγιόκαμπο. Εκεί μας περιμένανε οι διοργανωτές αυτής της υπέροχης εμπειρίας ο δήμαρχος Αγιάς Αντώνης Γκουντάρας , ο αντιδήμαρχος Νικόλαος Ντάγκας, ο Σύλλογος Επαγγελματιών Αγιόκαμπου, ο Σύλλογος Επαγγελματιών Κόκκινου Νερού, Κουτσουπιάς Παλιουριάς και ο Σύλλογος Καταστηματαρχών παραλίας Ν. Λάρισας τους οποίους θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά διότι καταφέραμε μέσα από αυτή την περιήγηση να γνωρίσουμε τις ομορφιές της περιοχής που σίγουρα αξίζει να αφιερώσεις χρόνο. Ανυπομονούμε για τις επόμενες εκδηλώσεις που ακολουθούν που σίγουρα θα είναι εξίσου ενδιαφέρουσες.
Δείτε εδώ μερικές από τις παραλίες του Δήμου Αγιάς!
Ρακοπόταμος
Μια από τις ωραιότερες ακτές της περιοχής. Έχει 3 παραλίες στην ανάπτυξη της. Κάποτε ήταν αποκλειστικά για γυμνιστές! Σήμερα δίνεται αυτή η δυνατότητα να ελευθερωθείς» μόνο στην τρίτη και νότια παραλία της ακτής!
Στις άλλες δυο παραλίες που τις χωρίζει ένας βράχος που «σερβίρει» , το πράσινο αγγίζει πραγματικά την θάλασσα. Με σκιές που παίζουν με το φως, σε όλη την διάρκεια της ημέρας στα γαλαζοπράσινα νερά. Η χρυσή ψιλή άμμος που συναντάμε, δημιουργεί μια εξωτική εικόνα. Στην βόρεια παραλία έχει και την κατάληξη του το φαράγγι του Ρακοπόταμου, από όπου και το όνομα της, με συνεχόμενο νερό τους περισσότερους μήνες.
Αν θέλουμε να συνεχίσουμε την εξερεύνηση σε αυτόν τον ιδιαίτερο τόπο και αν προλάβουμε μέσα από το νερό ή πάνω από τα βράχια θα βρούμε μια πριβέ αγκαλιά άμμου για μια βουτιά μακριά από όλους!
Ακτή Παπακώστα
Η «Βασιλική» παραλία , παραλία του Παπακώστα. Μια όμορφη και ήρεμη παραλία με αμμουδερή ανάπτυξη ενός χιλιομέτρου στο κάτω Πολυδέντρι. Παλιότερα άνηκε στην περιουσία του πρώην βασιλικού κτήματος.
Περικυκλωμένη από δάσος με κουμαριές και πουρνάρια που προσφέρουν την δυνατότητα φυσικής σκιάς σε αυτούς που δεν θέλουν μια κλασσική ομπρέλα.
Τα συμπλέγματα των βράχων , οι αντανακλάσεις στο γαλάζιο με την αμμουδιά σε προκαλούν για μια απόλαυση σε έναν «γήινο παράδεισο». Για αυτούς που αντέχουν το κολύμπι και θέλουν να εξερευνήσουν ένα μοναδικό υδάτινο κόσμο με την μάσκα, αξίζει να δοκιμάσουν να κολυμπήσουν 200μ.
Ακριβώς μπροστά από την παραλία θα συναντήσουμε μια βραχονησίδα που κρύβει πολλά είδη ψαριών με μοναδικά χρώματα. Σε περίπτωση που «κουράσει» ο ήλιος και η θάλασσα ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να περπατήσει οδικώς στο δάσος που αναπτύσσεται ακριβώς πάνω από την παραλία.
Αγιόκαμπος
Όπως δηλώνει άλλωστε και η ονομασία του, ευλογημένος τόπος (Αγιος-κάμπος)! Seven Blue milles. Η 2η σε μήκος ευθεία παραλία στην Ελλάδα μαζί με την Σωτηρίτσα και την Βελίκα.
Μια αυθεντική συνύπαρξη της παλαιάς εποχής με την εικόνα και τις ανάγκες του σήμερα. Μια ακτογραμμή από βότσαλο και άμμο που ξεκινά από το λιμάνι του Αγιοκάμπου με τους γραφικούς ψαράδες και δίπλα από τους γρήγορους «φουσκωτούς» ,ανάμεσα από οικογένειες με καρό τραπεζομάντηλο για το πικ νικ αλλά και ήρεμους κολυμβητές ,σε ένα πολύχρωμο και πολύβουο φινάλε με πολλά beach bar που δημιουργούνε μια κοσμική καλοκαιρινή ατμόσφαιρα που δύσκολα συναντάς ακόμη και στους πιο δημοφιλή προορισμούς….
Τα απομεινάρια παλαιότερων εποχών, το Κάστρο πάνω από το λιμάνι τα «Σκαλοπάτια του Ξέρξη» και το τοξωτό γεφύρι φτιαγμένο στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, το ρέμα της Μπουρμπουλήθρας με τις βασιλικές βάθρες αλλά και η νεότερη χαρακτηριστική γέφυρα Καλατράβα συμπληρώνουνε την ίδια σφραγίδα της αναλλοίωτης συνύπαρξης νέου και παλιού.
Βελίκα
Τα περισσότερα και τελευταία χιλιόμετρα της ευθείας ακτογραμμής των 11 χλμ, ανήκουν στην παραλία της Βελίκας . Άμμος σε κάποια σημεία αλλά και βότσαλo στα περισσότερα έχοντας μια μίξη φυσιογνωμίας και έντασης με τους δυο άλλους οικισμούς.
Οι τοπικές γεύσεις που θα βρει κάποιος στις πολλές επιλογές που έχει να κάνει στα ταβερνάκια, στις ψαροταβέρνες που κουβαλάνε μια μεγάλη πορεία στον χρόνο, στα γλυκά, στο finger food αλλά και στα ζυμαρικά μαζί με την μικρή αγορά που έχει αναπτυχθεί, όπως επίσης τα beach bar επιβεβαιώνουν την πολύχρονη προτίμηση των επισκεπτών.
Ο φυσικός πολυχώρος της λεγόμενης «Πλατανιάς» με το μικρό θεατράκι την παιδική χαρά αλλά και το καλά κρυμμένο μέσα στα αιωνόβια πλατάνια γηπεδάκι 5×5, δίνουνε μια άλλη εναλλακτική πρόταση για όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας.
Μοναδικό σημείο μιας θέας που κανείς δεν πρέπει να χάσει, είναι το Κάστρο. Ένα μνημείο βυζαντινών χρόνων με πολλές αποτυπωμένες ιστορίες στα ευρήματα του σε ένα περίπατο μόλις 10 λεπτών από την «Πλατανιά». Μοναδική εμπειρία που δεν πρέπει να χάσει κάποιος το περιπατητικό river μονοπάτι Μελιβοίας-Βελίκας ακολουθώντας τα βήματα του Βασιλιά του Φιλοκτήτη.
Κόκκινο Νερό
Μια πέτρινη μικρή «κοιλιά» από τους παλαιότερους οικισμούς της περιοχής αλλά και από τους πρώτους προορισμούς για μπάνιο στις αρχές του 1900 στην Ελλάδα. Σήμερα είναι ανάμεσα στα 4 μεγαθήρια τουριστικών προορισμών της Ελλάδας που προτείνεται από τις ανατολικές χώρες. Το χωριό που συναντώνται 3 υδάτινοι δρόμοι.
Με την σεζόν εδώ να ξεκινά τον Μάιο και να τελειώνει αρχές Οκτώβρη. Σίγουρα τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Μια παραλία μόλις 100μ που σου όμως δίνει μια αίσθηση νησιώτικης ατμόσφαιρας, ένας οικισμός κυριολεκτικά χτισμένος μέσα στις ρεματιές και τα υπέρ αιώνια πλατάνια με ένα «κόκκινο» νερό να διασχίζει όλο το μήκος του.
Πιο πάνω η πηγή από όπου πήρε και την ονομασία του ο οικισμός, με τις κολυμπήθρες με τα ιαματικά κρύα νερά. Εδώ κάποιος μπορεί να δοκιμάσει το μεταλλικό νερό, να κολυμπήσει αν το αντέχει στους (7 βαθμούς) αλλά και να απολαύσει ένα «beaute» στα λασπόλουτρα. Ιδιότητες θεραπευτικές για όλες τις χρήσεις που το πιστοποιεί η αδειοδότηση τους. Για τους μοναχικούς αλλά και πιο δυνατούς υπάρχει και η ατομική φυσική κολυμπήθρα στα 200μ με 4 βαθμούς.
Πολλοί ξένοι και Έλληνες προσπαθήσανε να εμφιαλώσουν το νερό λόγω των πολλαπλών ιδιοτήτων. Αυτό όμως έμαθε να κυλά ελεύθερο στο χωριό και να χαλάει αμέσως μόλις κλειστεί στο μπουκάλι. Ο επισκέπτης μπορεί να κάνει μπάνιο στην παραλία μπροστά με πολύ καθαρά νερά αλλά με πολύ πέτρα. Για αυτούς που δυσκολεύονται υπάρχει μια μικρή παραλία με άμμο ακριβώς δίπλα.
Για τους λάτρεις της πεζοπορίας και της εξερεύνησης, υπάρχει μονοπάτι το οποίο από την πηγή και καταλήγει στους καταρράκτες της Καλυψούς και για τους πιο εναλλακτικούς δεν πρέπει να χάσουν την κατάβαση με canyoning.