«Κάποτε υπήρχε μια πόλη, όπου ζούσαν πολλά Όνειρα στις σκέψεις των κατοίκων της. Οι περισσότεροι, όμως, άφηναν τα Όνειρά τους ξεχασμένα για μήνες, για χρόνια, και τίποτα δεν άλλαζε στη ζωή τους. Ώσπου ήρθε μια μέρα που τα Όνειρα αποφάσισαν να φύγουν από τους ανθρώπους που τα ξεχνούσαν. Άραγε, πού θα πήγαιναν και ποια θα ήταν η τύχη τους;», γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου «Εκεί όπου ζουν τα όνειρα», από τις εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ και θες να βουτήξεις κατευθείαν στην ιστορία, μήπως είσαι εσύ ο τυχερός να καταφέρεις να πραγματοποιήσεις ένα όνειρο που χάθηκε ή ίσως το δικό σου που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε..
Ο συγγραφέας Jonas Ribeiro , με τρυφερό τρόπο παρουσιάζει μια πόλη που οι άνθρωποι είναι κολλημένοι στην καθημερινότητά τους, βιαστικοί, παραμερίζουν την ευκαιρία και φοβούνται να τολμήσουν να ζήσουν το όνειρό τους. Τους δίνει στο τέλος όμως την ανάσα να δουν τις προκλήσεις ως ευκαιρίες, τη ζωή σαν παιχνίδι, να δράσουν για τις επιθυμίες τους, να φωνάξουν τα θέλω τους, να κυνηγήσουν το όνειρό τους.
Είμαστε σε μια κοινωνία που από μικρούς μας τοποθετούν σε καλούπια, για το τι θα γίνουμε και τι όχι, που θα φτάσουμε και τι θα κατακτήσουμε, μέχρι που θα ξεδιπλώσουμε τα όνειρά μας και που θα τα διπλώσουμε και θα κλειδαμπαρώσουμε να μην φανούν ποτέ, να μην τα δει κανείς.
Το βιβλίο απευθύνεται σε μικρούς αναγνώστες που οι γονείς και οι παιδαγωγοί τους πιστεύουν σε εκείνα, που ελπίζουν ότι μπορούν και πρέπει να ακολουθήσουν την καρδιά και τον παλμό της ψυχής τους, μα ξεφυλλίζεται κι από ενήλικες που ένα εμπόδιο, μία λάθος στιγμή ήταν ικανή να σβήσει το άστρο του ονείρου τους.
Η μαγική, παραμυθένια εικονογράφηση διαχωρίζει χρωματικά τον κόσμο των ανθρώπων και των ονείρων, ενώ στο τέλος τα όνειρα βάφονται στα χρώματα του ανθρώπινου κόσμου δίνοντας τους ζεστασιά και αγάπη.
Ό,τι επιθυμείς να το φωνάζεις δυνατά, αγρίμι να γίνεσαι. Δεν ταιριάζει η μετριότητα με τη λαχτάρα», Νίκος Καζαντζάκης.
Καλές Αναγνώσεις!!!
Γράφει η εκπαιδευτικός Γεωργία Παράσχου
