Έλα, παραδέξου το. Εννιά φορές στις δέκα κάτι σε στενεύει, κάτι σε χτυπάει, κάτι δεν πάει καλά με τα παπούτσια σου.
Και ενώ έχεις 302 διαφορετικά ζευγάρια παπούτσια, στο τέλος καταλήγεις να φοράς απελπισμένη μόνο 2. Ή μόνο ό,τι δεν έχει τακούνι και σου εξασφαλίζει μία άνετη μέρα στη δουλειά και μετά στη βόλτα. Γιατί το κάνουμε αυτό οι γυναίκες; Πώς γίνεται κάθε φορά να επιλέγουμε το λάθος παπούτσι; Κι όταν λέμε «λάθος», εννοούμε διπλό λάθος. Είτε γιατί δεν εφαρμόζει καλά στο πόδι μας, είτε γιατί τελικά δεν συνδυάζεται παρά με ελάχιστα ρούχα της γκαρνταρόμπας μας είτε γιατί πάντα, την πιο κρίσιμη στιγμή φοράμε το πιο άσχετο ζευγάρι. Άσχετο με την περίσταση, με τα ρούχα, με την πλάση όλη τελοσπάντων. Και φυσικά με εκείνο το αίσθημα ντροπής να μας πλημμυρίζει: πιο δυνατό από το να μας έπεφτε η φούστα – λέμε τώρα – στη μέση του δρόμου.
Τι κάνουμε λάθος, λοιπόν; Γιατί υπάρχουν λόγοι που επιλέγουμε το λάθος ζευγάρι ή για να το αγοράσουμε ή για να το φορέσουμε. Για δες και αν δεν κάνεις «τικ» σε όλους ή σε τουλάχιστον τρεις, να ξέρεις ότι είσαι το πρότυπο μας.
1. Ερωτευτήκαμε εκείνο το υπέροχο ζευγάρι πλατφόρμες στη βιτρίνα και σκεφτήκαμε – αφελώς: «Έλα, μωρέ. Πλατφόρμες είναι. Και άνετες. Και ταιριάζουν με όλα». Έλα, όμως, που επειδή είναι πλατφόρμες δεν σημαίνει αυτόματα ότι εσύ δεν θα καταλήξεις με κατεστραμμένη καμάρα. Δεν εφαρμόζουν όλες, όπως θα ‘θελες. Ακόμη χειρότερα; Αυτές οι συγκεκριμένες πλατφόρμες που «ερωτεύτηκες» πηγαίνουν μόνο με ένα σου φόρεμα. Και ένα παντελόνι. Αυτά.
2. Αγοράσαμε εκείνο το ζευγάρι πέδιλα, ακόμη κι αν δεν υπήρχε στο νούμερο μας. Η πωλήτρια σε έπεισε ότι θα «ανοίξουν». Πέδιλα είναι, δεν μπορεί. Το δέρμα θα πάρει το σχήμα του ποδιού σου, σκέφτηκες. Αλλά «δεν». Και τώρα τα λουράκια μπήγονται βασανιστικά στους καημένους τους αστραγάλους σου και ό,τι γιατροσόφι και να δοκιμάσεις, το νούμερο θα είναι πάντα μικρότερο από αυτό που φοράς. Τόμπολα!
3. Η ιδέα ενός extreme σεταρίσματος μας φάνηκε γοητευτική. Τι κρίμα… Το αποτέλεσμα είναι κάπως άβολο. Το πάνω μέρος του κορμού σου δείχνει πολύ preppy και είχες μια σιγουριά ότι με τα sneakers θα κάνεις το τέλειο mix & match. Η «κολλητή» σου που σ’ αγαπάει και δεν θέλει να γίνεσαι ρεζίλι, είναι η πρώτη που θα σε ενημερώσει για το… δυσάρεστο του αποτελέσματος. Μη σκεφτείς γιατί εκείνη η fashion blogger έκανε το όλο outfit να δείχνει υπέροχο. Άλλαξε τώρα παπουτσάκια. Τώρα, όμως.
4. Το outfit είναι τέλειο, αλλά εσύ κουτσαίνεις! Και «στραβές» γίνονται. Και ενώ εσύ είσαι μια κούκλα σωστή, δεν μπορείς να κάνεις βήμα! Το «τέλειο» παπούτσι, η σούπερ γόβα σε «χτυπάει» σε σημείο που θες να κλάψεις από τον πόνο. Γιατί βιάστηκες; Γιατί δεν δοκίμασες να τις φορέσεις πρώτα για λίγες ώρες; Γιατί να πρέπει να περάσεις την υπόλοιπη εβδομάδα με τσιρότο στις φτέρνες (στα δαχτυλάκια, παντού);
5. Πληρώσαμε πανάκριβα τον «έρωτα» μας για εκείνα τα peep toes, οπότε θα τα φορέσουμε έστω και με το ζόρι. Έστω κι αν χρειαστούμε χειρουργείο στο κότσι. Έστω κι αν υπογραμμίζουν τη στιγμιαία ροπή μας σε μία «δεύτερη» επιλογή. Γιατί δεν αποφασίζεις ότι για μια φορά και εσύ έκανες ένα λάθος; Γιατί, το κριτήριο της πιστωτικής σου που «γονάτισε» κάποτε για ένα ζευγάρι «νάρκες» στο στιλ σου, πρέπει να «δυναμιτίζει» τις μισές από τις δυνατές εμφανίσεις σου; Ας υποσχεθούμε όλες ότι αυτή την άνοιξη θα φτιάξουμε ένα… νεκροταφείο κακών επιλογών σε παπούτσια και εκεί θα «θάψουμε» όλα μας τα λάθη!