Την ξενάγηση στο χώρο μας έκαναν ο Κώστας και ο Νίκος Μάλλιας η τρίτη γενιά πλέον της οικογένειας Μάλλια.
Η δημοφιλία του στο ελληνικό διαιτολόγιο (μεταξύ των κτηνοτροφικών προϊόντων) μπορεί να είναι εξαιρετικά υψηλή όμως δεν συμβαίνει το ίδιο με την παραγωγή του. Ο λόγος για το ελληνικό χοίρειο κρέας, η αυτάρκεια του οποίου βαίνει μειούμενη τα τελευταία χρόνια και δεν ξεπερνά σήμερα το 30% της συνολικής εγχώριας κατανάλωσης.
Σύμφωνα με όσα μας αναφέρουν εκπρόσωποι του χώρου, η χοιροτροφία στην Ελλάδα θεωρείται από τους σημαντικούς κλάδους της Αγροτικής Οικονομίας, με συμμετοχή στην Ακαθάριστη Αξία Ζωικής Παραγωγής 18 % περίπου. Ωστόσο, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις είναι πολλά εξαιτίας κυρίως του υψηλού κόστους παραγωγής, της έλλειψης ρευστότητας, της αδυναμίας των χοιροτροφικών εκμεταλλεύσεων να ανταπεξέλθουν στις δανειακές τους υποχρεώσεις καθώς και των σημαντικών ελλείψεων σε θέματα ελέγχου στις εισαγωγές (ελληνοποιήσεις). Σε αυτό που συνηγορούν όμως όλοι είναι ότι παρά τα προβλήματα η χοιροτροφία μπορεί να ανθήσει ξανά εκμεταλλευόμενη τη σημαντική ζήτηση στο συγκεκριμένο είδος κρέατος, φτάνοντας ακόμα και τα επίπεδα της δεκαετίας του ‘30 με την οργάνωση και τον εκσυγχρονισμό των χοιροτροφικών µονάδων της χώρας.
Πότε ξεκίνησε η μονάδα σας και ποιο είναι το μέγεθός της τώρα;
Η μονάδα ξεκίνησε με τον παππού μου ,τον πατέρα μου και τον θείο μου. Η πρώτη μας εγκατάσταση ήταν στο Διμήνι , μια μονάδας περίπου 200 χοίρο-μητέρων και μετά λόγω της αλλαγής της νομοθεσίας περί κατοικημένης περιοχής μεταφερθήκαμε εδώ που βρισκόμαστε και τώρα από το 1986 στις Μικροθήβες όπου και έχουμε διπλασιάσει την παραγωγή σε 400 χοιρο-μητέρες.
Πως μετριέται μια χοιροτροφική μονάδα;
Μετριέται με βάση των αριθμό χοιρο-μητέρων που έχει μια μονάδα. Μια χοιρο-μητέρα κάνει περίπου 2,45-2,5 γέννες το χρόνο και γεννάει κατά μέσο όρο 13 γουρουνάκια τη φορά. Οπότε εμείς εδώ αυτή τη στιγμή παράγουμε περίπου στις 12,000 γουρούνια το χρόνο.
Από τη οφείλεται η ποιότητα ενός γουρουνιού;
Είναι πολλά από το γενετικό υλικό , τις ράτσες που λέμε μέχρι τη διατροφή τους.
Ποια είναι η παραγωγικότητα στα γουρούνια;
Μια χοιρο-μητέρα παράγει περίπου 30 γουρούνια ανά έτος . Κυοφορεί περίπου 115 μέρες , γαλουχεί 25 μέρες και χρειάζεται και άλλες 5 μέρες μέχρι να ξαναέρθει σε οίστρο και να μπορεί να αναπαράγει ξανά.
Οι χοιρο-μητέρες απογαλακτίζουν 12,5- 13 γουρούνια ανά γέννα πολλαπλασιάζοντας αυτό τον αριθμό με τις 2,45 ενός πλήρη κύκλου μιας χοιρο-μητέρας βγαίνει ο αριθμός που απογαλακτισμού ανά έτος το οποίο είναι ένας από τους δείκτες που δείχνει πόσο καλή είναι μια μονάδα. Εμείς έχουμε από τους μεγαλύτερους δείκτες στην Ελλάδα σ’ αυτό το τομέα.
Ένας ακόμα δείκτης μέτρησης της παραγωγικότητας είναι η μετατρεψιμότητα που έχει ένα ζώο , δηλαδή το πόσα κιλά τροφή πρέπει να καταναλώσει ώστε να φτάσει τα κιλά σφαγής. Στις 150 μέρες ένα γουρουνάκι σε φυσιολογικές συνθήκες μπορεί να φτάσει τα 110 κιλά περίπου.
Πώς τρέφονται τα γουρούνια;
Στη δική μας χοιρομονάδα παράγουμε μόνοι μας στις τροφές. Έχουμε δικό μας μύλο ο οποίος φτιάχνει τις τροφές για κάθε ηλικία ξεχωριστά. Είναι περίπου έξι διαφορετικά σιτηρέσια ανά ηλικία. Τρεις για χοιρο-μάνες , μια για τις χοιρο-μάνες που δεν έχουν γεννήσει ακόμα, 1 για τις χοιρο-μάνες της ξηράς περίοδο από τη στιγμή που θα απογαλακτιστούν μέχρι να γονιμοποιηθούν ξανά , άλλο φύραμα για τη περίοδο της γαλουχίας και άλλο φύραμα για τα μετά τον απογαλακτισμό.
Το 70% αποτελείτε από δημητριακά και αυτό είναι που μας ξεχωρίζει από το ξένο χοιρινό κρέας. Επειδή έχω επισκεφτεί πολλές μονάδες στο εξωτερικό εκεί το 70 % αποτελείτε από υποπροϊόντα, δεν τα θεωρώ επικίνδυνα για την υγεία απλά έχουν ως αντίκτυπο την ποιότητα του κρέατος, είναι πιο φυσικά πιο φτηνά και γι’ αυτό και ο καταναλωτής προτιμάει τα ελληνικά. Εδώ τα υποπροϊόντα που χρησιμοποιεί η ελληνική αγορά είναι επίσης ανώτερα και είναι πολλές φορές προϊόντα που τα τρώμε και εμείς οι ίδιοι, όπως για παράδειγμα στη δική μας μονάδα που χρησιμοποιούμε τα μπισκότα Παπαδοπούλου . Τα οποία ίσα ισα προσδίδουν και γεύση στο κρέας ή χρησιμοποιούμε πολτό από φλούδες πορτοκαλιού.
Ποια είναι η διαδικασία της αναπαραγωγή στα γουρούνια;
Στην μονάδα μας εδώ και περίπου 1 χρόνο δεν έχουμε δικού μας κάπρους το σπέρμα το παίρνουμε έτοιμο από μια μονάδα σπερματέγχυσης στην Ελλάδα. Είμαστε από τους πρώτους που αλλάξαμε όλη μας την παραγωγή και δεν έχουμε καθόλου αρσενικά. Αυτό έχει πολλά πλεονεκτήματα.
Πρώτον ένας κάπρος κοστίζει γύρω στις 5-6,000€ και καλά αν σου βγει κάλος αν όχι όμως θα πρέπει και να τον αντικαταστήσεις. Δεύτερον έχουμε πλέον γενετική βελτίωση κάθε 6 μήνες αυτό σημαίνει ότι για να την ακολουθήσεις έπρεπε να αγοράζεις καινούριο αρσενικό κάθε 6 μήνες, εμείς σε φυσιολογικά πλαίσια αλλάζαμε κάθε 2 χρόνια, οπότε έμενες και πίσω εξελικτικά γενετικά. Τρίτον θα έπρεπε να είχαμε μια ξεχωριστή μονάδα με προσωπικό αποκλειστικά γι’ αυτή τη δουλειά, η οποία είναι πολύ χρονοβόρα, υπεύθυνη και χρειάζεται και ειδικό εξοπλισμό πράγμα που σημαίνει κι άλλο επιπλέον κόστος.
Ράτσες
Εδώ και 4 χρόνια έχουμε αρχίσει συνεργασία με την Topics Hellas τα ζώα που παίρνουμε από αυτούς είναι μάνες Large white από αυτές τις μάνες τα θηλυκά που γεννούνται τα κρατάμε εμείς για δικές μας μάνες και οι κάπροι είναι ράτσας Duroc . Κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι έχουν περισσότερο ενδομυϊκό λίπος και αυτό βοηθάει στο κρέας να ναι πιο μαλακό και πιο νόστιμο. Δίνουμε έμφαση κυρίως σε αυτά τα χαρακτηριστικά γι’ αυτό και επιλέξαμε αυτή τη ράτσα θέλουμε να κάνουμε το κρέας πιο νόστιμο.
Από τη στιγμή που υπογράψαμε συνεργασία με αυτή την εταιρεία έχουμε όπως λέμε στη γλώσσα μας κλείσει τη μονάδα εννοώντας ότι δεν αγοράζουμε πλέον ζώα αναπαραγωγικά αλλά παράγουμε οι ίδιοι δικά μας και τις μάνες και τις γιαγιάδες που είναι τα ζώα που προέρχονται οι μάνες και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχεις μεγαλύτερη επιλεξιμότητα. Δηλαδή αν χρειάζεσαι 10 μάνες και εμείς παράγουμε 30 οπότε μπορούμε να επιλέξουμε τις 10 καλύτερες. Έχουμε δει μεγάλη βελτίωση στη παραγωγή και επίσης δεν μεταφέρονται αρρώστιες από άλλες μονάδες και αυτό έχει συμβάλει πολύ και στο επίπεδο υγείας των ζώων . Η μονάδα μας δε χρησιμοποιεί καθόλου αντιβιοτικά ούτε στη διατροφή, εκτός φυσικά από κάποιες μεμονωμένες εξαιρέσεις σε περίπτωση κάποιας ασθένειας.
Ποια είναι η αγορά σας ;
Η αγορά μας είναι κυρίως ο Βόλος. Δίνουμε και ζωντανά γουρούνια σε εμπόρους και έτοιμο κρέας σε κρεοπώλες. Όλα γίνονται με παραγγελίες . Το 40% της παραγωγής το διαθέτουμε ως κρέας , τα μεταφέρουμε εμείς με δικό μας φορτηγό στα σφαγεία και από εκεί τα παίρνουμε έτοιμα κρέατα με φορτηγό και από κει και πέρα οι κρεοπώλες τα παίρνουν έτοιμα μισάδια από τις εγκαταστάσεις μας στο Διμήνι. Τα υπόλοιπα το διαθέτουμε ζωντανά σε έμπορους που τα παίρνουν από μας. Οι πελάτες μας είναι στάνταρ.
Κάνει η Ελλάδα εξαγωγές χοιρινού;
Η Ελλάδα είναι αυτάρκης σε χοιρινό κρέας περίπου στο 30% το υπόλοιπο το εισάγει επομένως δεν αρκεί ώστε να το εξάγει κιόλας. Τα μόνα γουρούνια που βγαίνουν στο εξωτερικό από τη δική μας τουλάχιστον μονάδα είναι κάποια λίγα που βγαίνουν Αλβανία αλλά έρχονται και τα παίρνουν οι ίδιοι.
Γιατί δεν μπορεί η ίδια να καλύψει το υπόλοιπο;
Γιατί ο νέος δεν μπαίνει στη διαδικασία να γίνει κτηνοτρόφος παλαιότερα ναι ήμασταν πιο πολλοί. Δεν είμαστε ένας ευνοημένος κλάδος και γενικά είναι ένα δύσκολο επάγγελμα .
Το θέμα δεν είναι απλά να καλυφτεί το υπόλοιπο αλλά να σταματήσει η κοροϊδία που γίνεται από τους κρεοπώλες στους καταναλωτές ότι το κρέας που αγοράζουν είναι ελληνικό. Αυτό ελπίζουμε με το νέο νόμο που ψηφίστηκε και μπαίνει σε ισχύ από 1η Ιανουαρίου το 2018 η υποχρεωτική αναγραφή της ταυτότητας προέλευσης σε γάλα και κρέας.