Η Πηνελόπη Κουρτζή γεννήθηκε στην Άρτα και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Βιοτεχνολογία και εργάστηκε επί σειρά ετών στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα δραστηριοποιείται στον επιχειρηματικό χώρο και παράλληλα ασχολείται με τη συγγραφή, που αποτελεί και τη μεγάλη αγάπη της. Έχει ταξιδέψει αρκετά, μιλάει τέσσερις γλώσσες και ερασιτεχνικά ασχολείται με το αργεντίνικο τάνγκο. Είναι παντρεμένη και έχει έναν γιο. Έχει διακριθεί σε διαγωνισμούς ποίησης και έχει γράψει θεατρικά έργα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα της ΚΟΥΜΚΟΥΑΤ – ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΡΙΖΩΣΕ Η ΑΓΑΠΗ και ΔΕΚΑΤΡΙΑ ΜΠΑΛΩΜΑΤΑ
Τις μέρες που μας πέρασαν επισκέφτηκε την πόλη μας αλλά και τη Λάρισα και τις Σοφάδες για την παρουσίαση του νέου της βιβλίου “Το πριγκιπότο”. Είχαμε τη χαρά να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη για το νέο της μυθιστόρημα.
Τι αποτελεί για εσάς πηγή έμπνευσης για τις ιστορίες που γράφετε;
Πηγή έμπνευσης θα ακουστεί κοινότυπο, όμως μπορεί να αποτελέσει το οτιδήποτε! Ένα τραγούδι, μια ιστορία που θα ακούσω, ένα νεύμα, μια έκφραση. Αρκεί να είμαι σε διάθεση να ταξιδέψει το μυαλό μου και αντλώ ερεθίσματα από όλες τις εικόνες γύρω μου!
Το μυθιστόρημα μας ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή, από το 1879 μέχρι το 1897. Παρόλα αυτά πιστεύετε πώς καλύπτει τις ανάγκες των σύγχρονων αναγνωστών;
Σε όλα τα μυθιστορήματα μου που μέχρι τώρα διαδραματίζονται στο παρελθόν, θεωρώ πως καταπιάνομαι με θέματα και ζητούμενα διαχρονικά που αφορούν τις σχέσεις των ανθρώπων και τις ανησυχίες τους. Δεν έχει σημασία αν κάποιος τα ζει σε άλλη εποχή, αυτά που μας απασχολούν και που αντιμετωπίζουμε στην ζωή μας είναι κοινά, αλλάζει μόνο η οπτική γωνία ανάλογα με την κουλτούρα της εποχής και ο τρόπος διαχείρισης. Είμαι ταυτόχρονα ακόλουθος της θεωρίας πως για να βαδίσεις το μέλλον πρέπει να ανατρέξεις στο παρελθόν και τα μαθήματα που έχω πάρει μέσα από την έρευνα μου για τα βιβλία μου με έχουν βοηθήσει πολύ! Και τέλος μου φαίνεται πάντα συναρπαστικό πως ενώ πράγματι οι άνθρωποι ζούνε και πορεύονται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, στα αλήθεια μοιάζουν τόσο μεταξύ τους και έχουν κοινά βιώματα!
Πώς μπορεί μια γυναίκα να επιβιώσει σε μία ανδροκρατούμενη κοινωνία;
Παλιά όπου οι ανδροκρατούμενες κοινωνίες ήταν σχεδόν παντού, ήταν πολύ δύσκολο και αρκετές φορές ήταν ακατόρθωτο για μια γυναίκα να ξεχωρίσει και να εξελιχθεί! Μπορούσε απλώς να επιβιώσει ακολουθώντας κατά γραμμα τους κανόνες που της επέβαλλαν! Φυσικά υπήρχαν οι λίγες εξαιρέσεις, μια εκ των οποίων διερευνά ως προσωπικότητα αυτό το βιβλίο! Για να μιλήσουμε στην εποχή που ζούμε, σε πολιτισμούς που ακόμα υπάρχει ανδροκρατία εξακολουθεί να παραμένει δύσκολο και να σας πω την σκέψη μου; Πάντα με θλίβει να το παρατηρώ γιατί ο άνδρας και η γυναίκα μαζί σαν ίσοι τα καταφέρνουν καλύτερα και αξίζει και στους δυο!
Υπάρχει μια σύνδεση με πρωτότυπο τρόπο με τα προηγούμενα έργα σας. Πως αποφασίσετε να το κάνετε αυτό;
Ναι πράγματι υπάρχει και σας ευχαριστώ! Οι ήρωες των προηγούμενων βιβλίων καθώς συμπορευόταν σε κάποιες φάσεις της ζωής τους χρονικά με το Πριγκιπότο, ήταν στο μυαλό μου τόσο ζωντανοί που ήταν σχεδόν αναπόφευκτο να μην επιλέξουν να επισκεφτούν το διάσημο ξενοδοχείο της εποχής! Μπορεί να σας ακούγεται περίεργο, όμως όταν οι ήρωες πάρουν υπόσταση τότε δρουν δεν υπαρκτά πρόσωπα όπως τους έχουμε εμείς στο νου μας οι συγγραφείς! Μου ήταν απόλυτα ταιριαστό έτσι να κάνουν την εμφάνιση τους και να πάρουν και μέρος στην πλοκή!
Μέσα από το βιβλίο περνάτε το μήνυμα ότι για τον καθένα υπάρχει το δικό του Πριγκιπότο αρκεί να το ανακαλύψει. Εσείς το έχετε βρει;
Το έχω βρει προσωπικά στην οικογένεια μου, το σύζυγο και το γιο μου και επαγγελματικά στις εκδόσεις μου! Συνεχίζω όμως κάθε μέρα να ψάχνω τα μικρά «ΠριγκιπΌτα» που μου δίνουν ανάσες ευτυχίας και αισιοδοξίας στα μικρά πράγματα και στις μικρές χαρές! Η τουλάχιστον έτσι με έχουν συμβουλεύσει οι ηρωίδες μου η Κλημεντίνη και η Αμάντα και προσπαθώ να τις ακούω!
Συνέντευξη: Ιφιγένεια Γιαννοπούλου